诗篇 67

1 一篇诗歌，交与伶长。用丝弦的乐器。 愿 神怜悯我们，赐福与我们， 用脸光照我们， (细拉)

Maging maawain nawa ang Diyos sa atin at pagpalain tayo at pahintulutan na magningning ang kaniyang mukha sa atin

2 好叫世界得知你的道路， 万国得知你的救恩。

nang sa gayon ang iyong mga pamamaraan ay maihayag sa lupa, ang iyong kaligtasan sa lahat ng mga bansa.

3 神啊，愿列邦称赞你！ 愿万民都称赞你！

Hayaan mong purihin ka ng mga tao, O Diyos; hayaan mong purihin ka ng lahat.

4 愿万国都快乐欢呼； 因为你必按公正审判万民， 引导世上的万国。 (细拉)

O, hayaan mong matuwa at umawit sa galak ang mga bansa para sa iyo, dahil hahatulan mo ang mga tao nang may katarungan at pamumunuan mo ang mga bansa sa lupa. (Selah)

5 神啊，愿列邦称赞你！ 愿万民都称赞你！

Hayaan mong purihin ka ng mga tao, O Diyos; hayaang mong purihin ka ng lahat.

6 地已经出了土产； 神—就是我们的 神要赐福与我们。

Pinalago ng lupa ang ani nito at ang Diyos, ang ating Diyos, ang nagpala sa atin.

7 神要赐福与我们； 地的四极都要敬畏他！

Pinagpala tayo ng Diyos, at pinararangalan siya sa lahat ng sulok ng mundo.