< 诗篇 44 >

1 可拉后裔的训诲诗,交与伶长。 神啊,你在古时, 我们列祖的日子所行的事, 我们亲耳听见了; 我们的列祖也给我们述说过。
برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.
2 你曾用手赶出外邦人, 却栽培了我们列祖; 你苦待列邦, 却叫我们列祖发达。
تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.
3 因为他们不是靠自己的刀剑得地土, 也不是靠自己的膀臂得胜, 乃是靠你的右手、你的膀臂, 和你脸上的亮光, 因为你喜悦他们。
قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.
4 神啊,你是我的王; 求你出令使雅各得胜。
ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.
5 我们靠你要推倒我们的敌人, 靠你的名要践踏那起来攻击我们的人。
ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.
6 因为,我必不靠我的弓; 我的刀也不能使我得胜。
امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،
7 惟你救了我们脱离敌人, 使恨我们的人羞愧。
زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.
8 我们终日因 神夸耀, 还要永远称谢你的名。 (细拉)
برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.
9 但如今你丢弃了我们,使我们受辱, 不和我们的军兵同去。
اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.
10 你使我们向敌人转身退后; 那恨我们的人任意抢夺。
تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.
11 你使我们当作快要被吃的羊, 把我们分散在列邦中。
ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.
12 你卖了你的子民也不赚利, 所得的价值并不加添你的资财。
تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.
13 你使我们受邻国的羞辱, 被四围的人嗤笑讥刺。
ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.
14 你使我们在列邦中作了笑谈, 使众民向我们摇头。
ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.
15 我的凌辱终日在我面前, 我脸上的羞愧将我遮蔽,
از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.
16 都因那辱骂毁谤人的声音, 又因仇敌和报仇人的缘故。
از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.
17 这都临到我们身上, 我们却没有忘记你, 也没有违背你的约。
این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.
18 我们的心没有退后; 我们的脚也没有偏离你的路。
نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.
19 你在野狗之处压伤我们, 用死荫遮蔽我们。
با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.
20 倘若我们忘了 神的名, 或向别神举手,
اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،
21 神岂不鉴察这事吗? 因为他晓得人心里的隐秘。
آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟
22 我们为你的缘故终日被杀; 人看我们如将宰的羊。
تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.
23 主啊,求你睡醒,为何尽睡呢? 求你兴起,不要永远丢弃我们!
ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!
24 你为何掩面, 不顾我们所遭的苦难和所受的欺压?
چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟
25 我们的性命伏于尘土; 我们的肚腹紧贴地面。
اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.
26 求你起来帮助我们! 凭你的慈爱救赎我们!
برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

< 诗篇 44 >