< 诗篇 41 >
1 大卫的诗,交与伶长。 眷顾贫穷的有福了! 他遭难的日子,耶和华必搭救他。
Bulahan siya nga nagapalandong sa mga kabus: Si Jehova magaluwas kaniya sa adlaw sa kadautan.
2 耶和华必保全他,使他存活; 他必在地上享福。 求你不要把他交给仇敌,遂其所愿。
Si Jehova magabantay kaniya, ug magahatag kaniya ug kinabuhi, Ug mabulahan siya sa ibabaw sa yuta; Ug dili mo siya igatugyan sa kabubut-on sa iyang mga kaaway.
3 他病重在榻,耶和华必扶持他; 他在病中,你必给他铺床。
Si Jehova magapalig-on kaniya sa ibabaw sa higdaanan sa kasakit: Pagahumokon mo ang tibook niyang higdaanan diha sa iyang balatian.
4 我曾说:耶和华啊,求你怜恤我,医治我! 因为我得罪了你。
Ako miingon: Oh Jehova, malooy ka kanako: Ayuhon mo ang akong kalag; kay nakasala ako batok kanimo.
5 我的仇敌用恶言议论我说: 他几时死,他的名才灭亡呢?
Ang akong mga kaaway nagapumulong ug dautan batok kanako, nga nagaingon: Anus-a ba siya mamatay, ug ma-hanaw ang iyang ngalan?
6 他来看我就说假话; 他心存奸恶,走到外边才说出来。
Ug kong siya moanhi sa pagpakigkita kanako, siya magasulti ug bakak; Ang iyang kasingkasing nagatigum ug kasal-anan alang sa iyang kaugalingon: Sa diha nga mopanaw siya sa halayong dapit, siya magasulti niana.
7 一切恨我的,都交头接耳地议论我; 他们设计要害我。
Ang tanan nga nanagdumot kanako, nanaglibak batok kanako sa tingub; Batok kanako nanaglalang (sila) alang sa akong kadautan.
8 他们说:有怪病贴在他身上; 他已躺卧,必不能再起来。
Ang usa ka mangil-ad nga sakit, matud nila, motakud kaniya; Ug karon nga siya nagahigda na, dili na siya makabalik sa pagbangon.
9 连我知己的朋友, 我所倚靠、吃过我饭的也用脚踢我。
Oo, ang akong suod nga higala, nga gisaligan ko, Nga nakakaon sa akong tinapay, Nag-alsa sa iyang tikod batok kanako.
10 耶和华啊,求你怜恤我, 使我起来,好报复他们!
Apan ikaw, Oh Jehova, malooy ka kanako, ug patindoga ako, Aron igabayad ko kanila ang balus.
11 因我的仇敌不得向我夸胜, 我从此便知道你喜爱我。
Pinaagi niini maila ko nga ikaw nahamuot kanako, Tungod kay ang akong kaaway dili makadaug kanako.
12 你因我纯正就扶持我, 使我永远站在你的面前。
Ug mahitungod kanako, ikaw nagasagang sa akong pagkatarung, Ug nagapapuyo kanako sa atubangan sa imong nawong sa walay katapusan.
13 耶和华—以色列的 神是应当称颂的, 从亘古直到永远。阿们!阿们!
Bulahan si Jehova, ang Dios sa Israel, Gikan sa walay katapusan ngadto sa walay katapusan. Hinaut unta, ug Hinaut unta.