诗篇 39

1 大卫的诗，交与伶长耶杜顿。 我曾说：我要谨慎我的言行， 免得我舌头犯罪； 恶人在我面前的时候， 我要用嚼环勒住我的口。

Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.

2 我默然无声，连好话也不出口； 我的愁苦就发动了，

Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.

3 我的心在我里面发热。 我默想的时候，火就烧起， 我便用舌头说话。

Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:

4 耶和华啊，求你叫我晓得我身之终！ 我的寿数几何？ 叫我知道我的生命不长！

Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.

5 你使我的年日窄如手掌； 我一生的年数，在你面前如同无有。 各人最稳妥的时候，真是全然虚幻。 (细拉)

Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. (Sela)

6 世人行动实系幻影。 他们忙乱，真是枉然； 积蓄财宝，不知将来有谁收取。

Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.

7 主啊，如今我等什么呢？ 我的指望在乎你！

A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.

8 求你救我脱离一切的过犯， 不要使我受愚顽人的羞辱。

Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.

9 因我所遭遇的是出于你， 我就默然不语。

Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.

10 求你把你的责罚从我身上免去； 因你手的责打，我便消灭。

Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

11 你因人的罪恶惩罚他的时候， 叫他的笑容消灭，如衣被虫所咬。 世人真是虚幻！ (细拉)

Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. (Sela)

12 耶和华啊，求你听我的祷告， 留心听我的呼求！ 我流泪，求你不要静默无声！ 因为我在你面前是客旅， 是寄居的，像我列祖一般。

Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi.

13 求你宽容我， 使我在去而不返之先可以力量复原。

Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.