诗篇 130

1 上行之诗。 耶和华啊，我从深处向你求告！

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 主啊，求你听我的声音！ 愿你侧耳听我恳求的声音！

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 主—耶和华啊，你若究察罪孽， 谁能站得住呢？

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 但在你有赦免之恩， 要叫人敬畏你。

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 我等候耶和华，我的心等候； 我也仰望他的话。

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 我的心等候主， 胜于守夜的，等候天亮， 胜于守夜的，等候天亮。

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 以色列啊，你当仰望耶和华！ 因他有慈爱，有丰盛的救恩。

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 他必救赎以色列脱离一切的罪孽。

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.