诗篇 129

1 上行之诗。 以色列当说：从我幼年以来， 敌人屡次苦害我，

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 从我幼年以来，敌人屡次苦害我， 却没有胜了我。

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 如同扶犁的在我背上扶犁而耕， 耕的犁沟甚长。

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 耶和华是公义的； 他砍断了恶人的绳索。

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 愿恨恶锡安的都蒙羞退后！

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 愿他们像房顶上的草， 未长成而枯干，

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 收割的不够一把， 捆禾的也不满怀。

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 过路的也不说： 愿耶和华所赐的福归与你们！ 我们奉耶和华的名给你们祝福！

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“