诗篇 127

1 所罗门上行之诗。 若不是耶和华建造房屋， 建造的人就枉然劳力； 若不是耶和华看守城池， 看守的人就枉然警醒。

Malibang itayo ng Panginoon ang bahay, walang kabuluhang nagsisigawa ang nagtatayo: malibang ingatan ng Panginoon ang bayan, walang kabuluhang gumigising ang bantay.

2 你们清晨早起，夜晚安歇， 吃劳碌得来的饭，本是枉然； 惟有耶和华所亲爱的，必叫他安然睡觉。

Walang kabuluhan sa inyo na kayo'y magsibangong maaga, at magpahingang tanghali, at magsikain ng tinapay ng kapagalan: sapagka't binibigyan niyang gayon ng pagkakatulog ang kaniyang minamahal.

3 儿女是耶和华所赐的产业； 所怀的胎是他所给的赏赐。

Narito, ang mga anak ay mana na mula sa Panginoon: at ang bunga ng bahay-bata ay kaniyang ganting-pala.

4 少年时所生的儿女 好像勇士手中的箭。

Kung paano ang mga pana sa kamay ng makapangyarihang lalake, gayon ang mga anak ng kabataan.

5 箭袋充满的人便为有福； 他们在城门口和仇敌说话的时候， 必不至于羞愧。

Maginhawa ang lalake na pumuno ng kaniyang lalagyan ng pana ng mga yaon: sila'y hindi mapapahiya, pagka sila'y nakikipagsalitaan sa kanilang mga kaaway sa pintuang-bayan.