诗篇 123

1 上行之诗。 坐在天上的主啊， 我向你举目。

К Тебе возведох очи мои, Живущему на небеси.

2 看哪，仆人的眼睛怎样望主人的手， 使女的眼睛怎样望主母的手， 我们的眼睛也照样望耶和华—我们的 神， 直到他怜悯我们。

Се, яко очи раб в руку господий своих, яко очи рабыни в руку госпожи своея: тако очи наши ко Господу Богу нашему, дондеже ущедрит ны.

3 耶和华啊，求你怜悯我们，怜悯我们！ 因为我们被藐视，已到极处。

Помилуй нас, Господи, помилуй нас, яко помногу исполнихомся уничижения:

4 我们被那些安逸人的讥诮 和骄傲人的藐视，已到极处。

наипаче наполнися душа наша поношения гобзующих и уничижения гордых.