< 诗篇 102 >

1 困苦人发昏的时候,在耶和华面前吐露苦情的祷告。 耶和华啊,求你听我的祷告, 容我的呼求达到你面前!
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 我在急难的日子,求你向我侧耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快应允我!
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 因为,我的年日如烟云消灭; 我的骨头如火把烧着。
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 我的心被伤,如草枯干, 甚至我忘记吃饭。
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 因我唉哼的声音, 我的肉紧贴骨头。
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 我如同旷野的鹈鹕; 我好像荒场的鸮鸟。
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 我警醒不睡; 我像房顶上孤单的麻雀。
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 我的仇敌终日辱骂我; 向我猖狂的人指着我赌咒。
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 我吃过炉灰,如同吃饭; 我所喝的与眼泪搀杂。
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 这都因你的恼恨和忿怒; 你把我拾起来,又把我摔下去。
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 我的年日如日影偏斜; 我也如草枯干。
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 惟你—耶和华必存到永远; 你可记念的名也存到万代。
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 你必起来怜恤锡安, 因现在是可怜她的时候, 日期已经到了。
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 你的仆人原来喜悦她的石头, 可怜她的尘土。
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 列国要敬畏耶和华的名; 世上诸王都敬畏你的荣耀。
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 因为耶和华建造了锡安, 在他荣耀里显现。
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 他垂听穷人的祷告, 并不藐视他们的祈求。
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 这必为后代的人记下, 将来受造的民要赞美耶和华。
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 因为,他从至高的圣所垂看; 耶和华从天向地观察,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 要垂听被囚之人的叹息, 要释放将要死的人,
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 使人在锡安传扬耶和华的名, 在耶路撒冷传扬赞美他的话,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 就是在万民和列国 聚会事奉耶和华的时候。
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 我说:我的 神啊, 不要使我中年去世。 你的年数世世无穷!
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 天地都要灭没,你却要长存; 天地都要如外衣渐渐旧了。 你要将天地如里衣更换, 天地就都改变了。
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 惟有你永不改变; 你的年数没有穷尽。
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 你仆人的子孙要长存; 他们的后裔要坚立在你面前。
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.

< 诗篇 102 >