< 诗篇 102 >

1 困苦人发昏的时候,在耶和华面前吐露苦情的祷告。 耶和华啊,求你听我的祷告, 容我的呼求达到你面前!
Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
2 我在急难的日子,求你向我侧耳; 不要向我掩面! 我呼求的日子,求你快快应允我!
Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
3 因为,我的年日如烟云消灭; 我的骨头如火把烧着。
Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
4 我的心被伤,如草枯干, 甚至我忘记吃饭。
Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
5 因我唉哼的声音, 我的肉紧贴骨头。
Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
6 我如同旷野的鹈鹕; 我好像荒场的鸮鸟。
Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
7 我警醒不睡; 我像房顶上孤单的麻雀。
Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
8 我的仇敌终日辱骂我; 向我猖狂的人指着我赌咒。
Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
9 我吃过炉灰,如同吃饭; 我所喝的与眼泪搀杂。
Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
10 这都因你的恼恨和忿怒; 你把我拾起来,又把我摔下去。
Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
11 我的年日如日影偏斜; 我也如草枯干。
Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
12 惟你—耶和华必存到永远; 你可记念的名也存到万代。
Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
13 你必起来怜恤锡安, 因现在是可怜她的时候, 日期已经到了。
Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
14 你的仆人原来喜悦她的石头, 可怜她的尘土。
Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
15 列国要敬畏耶和华的名; 世上诸王都敬畏你的荣耀。
Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
16 因为耶和华建造了锡安, 在他荣耀里显现。
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
17 他垂听穷人的祷告, 并不藐视他们的祈求。
Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
18 这必为后代的人记下, 将来受造的民要赞美耶和华。
Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
19 因为,他从至高的圣所垂看; 耶和华从天向地观察,
Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
20 要垂听被囚之人的叹息, 要释放将要死的人,
aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
21 使人在锡安传扬耶和华的名, 在耶路撒冷传扬赞美他的话,
Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
22 就是在万民和列国 聚会事奉耶和华的时候。
sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
23 他使我的力量中道衰弱, 使我的年日短少。
Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
24 我说:我的 神啊, 不要使我中年去世。 你的年数世世无穷!
Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
25 你起初立了地的根基; 天也是你手所造的。
Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
26 天地都要灭没,你却要长存; 天地都要如外衣渐渐旧了。 你要将天地如里衣更换, 天地就都改变了。
Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
27 惟有你永不改变; 你的年数没有穷尽。
Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
28 你仆人的子孙要长存; 他们的后裔要坚立在你面前。
Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”

< 诗篇 102 >