< 箴言 1 >
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 使人明白箴言和譬喻, 懂得智慧人的言词和谜语。
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 敬畏耶和华是知识的开端; 愚妄人藐视智慧和训诲。
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 我儿,要听你父亲的训诲, 不可离弃你母亲的法则;
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 他们若说:你与我们同去, 我们要埋伏流人之血, 要蹲伏害无罪之人;
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
12 我们好像阴间,把他们活活吞下; 他们如同下坑的人, 被我们囫囵吞了; (Sheol )
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol )
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 我儿,不要与他们同行一道, 禁止你脚走他们的路。
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 因为,他们的脚奔跑行恶; 他们急速流人的血,
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 这些人埋伏,是为自流己血; 蹲伏,是为自害己命。
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 凡贪恋财利的,所行之路都是如此; 这贪恋之心乃夺去得财者之命。
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 在热闹街头喊叫, 在城门口,在城中发出言语,
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 说:你们愚昧人喜爱愚昧, 亵慢人喜欢亵慢, 愚顽人恨恶知识,要到几时呢?
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 你们当因我的责备回转; 我要将我的灵浇灌你们, 将我的话指示你们。
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 你们遭灾难,我就发笑; 惊恐临到你们,我必嗤笑。
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 惊恐临到你们,好像狂风; 灾难来到,如同暴风; 急难痛苦临到你们身上。
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 那时,你们必呼求我,我却不答应, 恳切地寻找我,却寻不见。
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 愚昧人背道,必杀己身; 愚顽人安逸,必害己命。
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 惟有听从我的,必安然居住, 得享安静,不怕灾祸。
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»