箴言 29

1 人屡次受责罚，仍然硬着颈项； 他必顷刻败坏，无法可治。

کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

2 义人增多，民就喜乐； 恶人掌权，民就叹息。

وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

3 爱慕智慧的，使父亲喜乐； 与妓女结交的，却浪费钱财。

پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

4 王借公平，使国坚定； 索要贿赂，使国倾败。

پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

5 谄媚邻舍的， 就是设网罗绊他的脚。

شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

6 恶人犯罪，自陷网罗； 惟独义人欢呼喜乐。

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

7 义人知道查明穷人的案； 恶人没有聪明，就不得而知。

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

8 亵慢人煽惑通城； 智慧人止息众怒。

شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

9 智慧人与愚妄人相争， 或怒或笑，总不能使他止息。

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

10 好流人血的，恨恶完全人， 索取正直人的性命。

افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

11 愚妄人怒气全发； 智慧人忍气含怒。

آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

12 君王若听谎言， 他一切臣仆都是奸恶。

اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

13 贫穷人、强暴人在世相遇； 他们的眼目都蒙耶和华光照。

فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

14 君王凭诚实判断穷人； 他的国位必永远坚立。

پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

15 杖打和责备能加增智慧； 放纵的儿子使母亲羞愧。

برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

16 恶人加多，过犯也加多， 义人必看见他们跌倒。

وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

17 管教你的儿子，他就使你得安息， 也必使你心里喜乐。

فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

18 没有异象，民就放肆； 惟遵守律法的，便为有福。

در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

19 只用言语，仆人不肯受管教； 他虽然明白，也不留意。

خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

20 你见言语急躁的人吗？ 愚昧人比他更有指望。

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

21 人将仆人从小娇养， 这仆人终久必成了他的儿子。

غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

22 好气的人挑启争端； 暴怒的人多多犯罪。

شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

23 人的高傲必使他卑下； 心里谦逊的，必得尊荣。

تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

24 人与盗贼分赃，是恨恶自己的性命； 他听见叫人发誓的声音，却不言语。

کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

25 惧怕人的，陷入网罗； 惟有倚靠耶和华的，必得安稳。

کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

26 求王恩的人多； 定人事乃在耶和华。

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

27 为非作歹的，被义人憎嫌； 行事正直的，被恶人憎恶。

درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.