箴言 12

1 喜爱管教的，就是喜爱知识； 恨恶责备的，却是畜类。

کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

2 善人必蒙耶和华的恩惠； 设诡计的人，耶和华必定他的罪。

خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

3 人靠恶行不能坚立； 义人的根必不动摇。

انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

4 才德的妇人是丈夫的冠冕； 贻羞的妇人如同朽烂在她丈夫的骨中。

زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

5 义人的思念是公平； 恶人的计谋是诡诈。

انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

6 恶人的言论是埋伏流人的血； 正直人的口必拯救人。

سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

7 恶人倾覆，归于无有； 义人的家必站得住。

بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

8 人必按自己的智慧被称赞； 心中乖谬的，必被藐视。

آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

9 被人轻贱，却有仆人， 强如自尊，缺少食物。

بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

10 义人顾惜他牲畜的命； 恶人的怜悯也是残忍。

شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

11 耕种自己田地的，必得饱食； 追随虚浮的，却是无知。

هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

12 恶人想得坏人的网罗； 义人的根得以结实。

اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

13 恶人嘴中的过错是自己的网罗； 但义人必脱离患难。

دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

14 人因口所结的果子，必饱得美福； 人手所做的，必为自己的报应。

پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

15 愚妄人所行的，在自己眼中看为正直； 惟智慧人肯听人的劝教。

آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

16 愚妄人的恼怒立时显露； 通达人能忍辱藏羞。

آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

17 说出真话的，显明公义； 作假见证的，显出诡诈。

وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

18 说话浮躁的，如刀刺人； 智慧人的舌头却为医人的良药。

هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

19 口吐真言，永远坚立； 舌说谎话，只存片时。

عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

20 图谋恶事的，心存诡诈； 劝人和睦的，便得喜乐。

افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

21 义人不遭灾害；恶人满受祸患。

هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

22 说谎言的嘴为耶和华所憎恶； 行事诚实的，为他所喜悦。

خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

23 通达人隐藏知识； 愚昧人的心彰显愚昧。

آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

24 殷勤人的手必掌权； 懒惰的人必服苦。

کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

25 人心忧虑，屈而不伸； 一句良言，使心欢乐。

غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

26 义人引导他的邻舍； 恶人的道叫人失迷。

شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

27 懒惰的人不烤打猎所得的； 殷勤的人却得宝贵的财物。

آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

28 在公义的道上有生命； 其路之中并无死亡。

راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.