< 箴言 11 >

1 诡诈的天平为耶和华所憎恶; 公平的法码为他所喜悦。
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 骄傲来,羞耻也来; 谦逊人却有智慧。
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 正直人的纯正必引导自己; 奸诈人的乖僻必毁灭自己。
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 发怒的日子资财无益; 惟有公义能救人脱离死亡。
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 完全人的义必指引他的路; 但恶人必因自己的恶跌倒。
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 正直人的义必拯救自己; 奸诈人必陷在自己的罪孽中。
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 恶人一死,他的指望必灭绝; 罪人的盼望也必灭没。
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 义人得脱离患难, 有恶人来代替他。
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 不虔敬的人用口败坏邻舍; 义人却因知识得救。
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 义人享福,合城喜乐; 恶人灭亡,人都欢呼。
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 城因正直人祝福便高举, 却因邪恶人的口就倾覆。
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 藐视邻舍的,毫无智慧; 明哲人却静默不言。
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 往来传舌的,泄漏密事; 心中诚实的,遮隐事情。
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 无智谋,民就败落; 谋士多,人便安居。
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 为外人作保的,必受亏损; 恨恶击掌的,却得安稳。
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 恩德的妇女得尊荣; 强暴的男子得资财。
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 仁慈的人善待自己; 残忍的人扰害己身。
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 恶人经营,得虚浮的工价; 撒义种的,得实在的果效。
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 恒心为义的,必得生命; 追求邪恶的,必致死亡。
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 心中乖僻的,为耶和华所憎恶; 行事完全的,为他所喜悦。
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 恶人虽然连手,必不免受罚; 义人的后裔必得拯救。
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 妇女美貌而无见识, 如同金环带在猪鼻上。
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 义人的心愿尽得好处; 恶人的指望致干忿怒。
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 有施散的,却更增添; 有吝惜过度的,反致穷乏。
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 好施舍的,必得丰裕; 滋润人的,必得滋润。
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 屯粮不卖的,民必咒诅他; 情愿出卖的,人必为他祝福。
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 恳切求善的,就求得恩惠; 惟独求恶的,恶必临到他身。
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 倚仗自己财物的,必跌倒; 义人必发旺,如青叶。
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 扰害己家的,必承受清风; 愚昧人必作慧心人的仆人。
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 义人所结的果子就是生命树; 有智慧的,必能得人。
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 看哪,义人在世尚且受报, 何况恶人和罪人呢?
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?

< 箴言 11 >