箴言 10

1 所罗门的箴言： 智慧之子使父亲欢乐； 愚昧之子叫母亲担忧。

امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد.

2 不义之财毫无益处； 惟有公义能救人脱离死亡。

ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستکاری به او سعادت دائمی می‌بخشد.

3 耶和华不使义人受饥饿； 恶人所欲的，他必推开。

خداوند نمی‌گذارد مرد درستکار گرسنگی بکشد و یا مرد شریر به آرزوی خود برسد.

4 手懒的，要受贫穷； 手勤的，却要富足。

آدمهای تنبل، فقیر می‌شوند، ولی اشخاص کوشا ثروتمند می‌گردند.

5 夏天聚敛的，是智慧之子； 收割时沉睡的，是贻羞之子。

کسی که به موقع محصول خود را برداشت می‌کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول می‌خوابد مایهٔ ننگ است.

6 福祉临到义人的头； 强暴蒙蔽恶人的口。

بر سر درستکاران برکت‌هاست، اما وجود بدکاران از ظلم و لعنت پوشیده است.

7 义人的纪念被称赞； 恶人的名字必朽烂。

نیکان خاطرهٔ خوبی از خود باقی می‌گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می‌شود.

8 心中智慧的，必受命令； 口里愚妄的，必致倾倒。

شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود.

9 行正直路的，步步安稳； 走弯曲道的，必致败露。

قدمهای شخص درستکار ثابت و استوار است، ولی شخص کجرو عاقبت می‌لغزد و می‌افتد.

10 以眼传神的，使人忧患； 口里愚妄的，必致倾倒。

آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود.

11 义人的口是生命的泉源； 强暴蒙蔽恶人的口。

دهان درستکاران چشمهٔ حیات است، اما دهان شخص بدکار پر از نفرین می‌باشد.

12 恨能挑启争端； 爱能遮掩一切过错。

کینه و نفرت باعث نزاع می‌شود، اما محبت گناه دیگران را می‌بخشد.

13 明哲人嘴里有智慧； 无知人背上受刑杖。

اشخاص دانا به خاطر سخنان حکیمانه‌شان مورد ستایش قرار می‌گیرند، اما اشخاص نادان چوب حماقت خود را می‌خورند.

14 智慧人积存知识； 愚妄人的口速致败坏。

در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد.

15 富户的财物是他的坚城； 穷人的贫乏是他的败坏。

ثروت شخص ثروتمند قلعۀ اوست، اما بینوایی شخص فقیر او را از پای درمی‌آورد.

16 义人的勤劳致生； 恶人的进项致死。

درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می‌بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه‌آلود بر باد می‌دهد.

17 谨守训诲的，乃在生命的道上； 违弃责备的，便失迷了路。

کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود.

18 隐藏怨恨的，有说谎的嘴； 口出谗谤的，是愚妄的人。

کسی که کینه‌اش را پنهان می‌کند آدم نادرستی است. شخصی که شایعات بی‌اساس را پخش می‌کند نادان است.

19 多言多语难免有过； 禁止嘴唇是有智慧。

پرحرفی، انسان را به سوی گناه می‌کشاند. عاقل کسی است که زبانش را مهار کند.

20 义人的舌乃似高银； 恶人的心所值无几。

سخنان عادلان مانند نقره گرانبهاست، اما سخنان بدکاران هیچ ارزشی ندارد.

21 义人的口教养多人； 愚昧人因无知而死亡。

سخنان خوب عادلان، دیگران را احیا می‌کند، اما حماقت نادانان باعث مرگ خودشان می‌شود.

22 耶和华所赐的福使人富足， 并不加上忧虑。

برکت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اینکه زحمتی برای وی به بار آورد.

23 愚妄人以行恶为戏耍； 明哲人却以智慧为乐。

آدم نادان از عمل بد لذت می‌برد و شخص دانا از حکمت.

24 恶人所怕的，必临到他； 义人所愿的，必蒙应允。

آنچه بدکاران از آن می‌ترسند بر سرشان می‌آید، اما نیکان به آرزوی خود می‌رسند.

25 暴风一过，恶人归于无有； 义人的根基却是永久。

بلا و مصیبت چون گردباد از راه می‌رسد و بدکاران را با خود می‌برد، اما شخص درستکار مانند صخره، پا برجا می‌ماند.

26 懒惰人叫差他的人 如醋倒牙，如烟薰目。

هرگز از آدم تنبل نخواه برای تو کاری انجام دهد؛ او مثل دودی است که به چشم می‌رود و مانند سرکه‌ای است که دندان را کند می‌کند.

27 敬畏耶和华使人日子加多； 但恶人的年岁必被减少。

خداترسی سالهای عمر انسان را زیاد می‌کند، اما شرارت از عمر او می‌کاهد.

28 义人的盼望必得喜乐； 恶人的指望必致灭没。

امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود.

29 耶和华的道是正直人的保障， 却成了作孽人的败坏。

خدا برای نیکان قلعه‌ای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد کرد.

30 义人永不挪移； 恶人不得住在地上。

درستکاران همیشه از امنیت برخوردار خواهند بود، اما بدکاران بر زمین، زنده نخواهند ماند.

31 义人的口滋生智慧； 乖谬的舌必被割断。

از دهان درستکاران غنچه‌های حکمت می‌شکفد، اما زبان دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد.

32 义人的嘴能令人喜悦； 恶人的口说乖谬的话。

عادلان همیشه سخنان خوشایند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدکاران از سخنان نیشدار پر است.