约伯记 8
1 书亚人比勒达回答说：
Και απεκρίθη Βιλδάδ ο Σαυχίτης και είπεν·
2 这些话你要说到几时？ 口中的言语如狂风要到几时呢？
Έως πότε θέλεις λαλεί ταύτα; και οι λόγοι του στόματός σου θέλουσιν είσθαι ως άνεμος σφοδρός;
3 神岂能偏离公平？ 全能者岂能偏离公义？
Μήπως ο Θεός ανατρέπει την κρίσιν; ή ο Παντοδύναμος ανατρέπει το δίκαιον;
4 或者你的儿女得罪了他； 他使他们受报应。
Εάν οι υιοί σου ημάρτησαν εις αυτόν, παρέδωκεν αυτούς εις την χείρα της ανομίας αυτών.
5 你若殷勤地寻求 神， 向全能者恳求；
Εάν συ ήθελες ζητήσει τον Θεόν πρωΐ, και ήθελες δεηθή του Παντοδυνάμου·
6 你若清洁正直， 他必定为你起来， 使你公义的居所兴旺。
εάν ήσο καθαρός και ευθύς, βεβαίως τώρα ήθελεν εγερθή διά σε, και ήθελεν ευτυχεί η κατοικία της δικαιοσύνης σου.
7 你起初虽然微小， 终久必甚发达。
Και αν η αρχή σου ήτο μικρά, τα ύστερά σου όμως ήθελον μεγαλυνθή σφόδρα.
8 请你考问前代， 追念他们的列祖所查究的。
Επειδή ερώτησον, παρακαλώ, περί των προτέρων γενεών, και ερεύνησον ακριβώς περί των πατέρων αυτών·
9 我们不过从昨日才有，一无所知； 我们在世的日子好像影儿。
διότι ημείς είμεθα χθεσινοί, και δεν εξεύρομεν ουδέν, επειδή αι ημέραι ημών επί της γης είναι σκιά·
10 他们岂不指教你，告诉你， 从心里发出言语来呢？
δεν θέλουσι σε διδάξει αυτοί, και σοι ειπεί και προφέρει λόγους εκ της καρδίας αυτών;
11 蒲草没有泥岂能发长？ 芦荻没有水岂能生发？
Θάλλει ο πάπυρος άνευ πηλού; αυξάνει ο σχοίνος άνευ ύδατος;
12 尚青的时候，还没有割下， 比百样的草先枯槁。
Ενώ είναι έτι πράσινος και αθέριστος, ξηραίνεται προ παντός χόρτου.
13 凡忘记 神的人，景况也是这样； 不虔敬人的指望要灭没。
Ούτως είναι αι οδοί πάντων των λησμονούντων τον Θεόν· και η ελπίς του υποκριτού θέλει χαθή·
14 他所仰赖的必折断； 他所倚靠的是蜘蛛网。
η ελπίς αυτού θέλει κοπή, και το θάρρος αυτού θέλει είσθαι ιστός αράχνης.
15 他要倚靠房屋，房屋却站立不住； 他要抓住房屋，房屋却不能存留。
Θέλει επιστηριχθή επί την οικίαν αυτού, πλην αυτή δεν θέλει σταθή· θέλει κρατήσει αυτήν, πλην δεν θέλει ανορθωθή.
16 他在日光之下发青， 蔓子爬满了园子；
Είναι χλωρός έμπροσθεν του ηλίου, και ο κλάδος αυτού απλόνεται εις τον κήπον αυτού.
17 他的根盘绕石堆， 扎入石地。
Αι ρίζαι αυτού περιπλέκονται εις τον σωρόν των λίθων, και εκλέγει τον πετρώδη τόπον.
18 他若从本地被拔出， 那地就不认识他，说： 我没有见过你。
Εάν εξαλειφθή από του τόπου αυτού, τότε θέλει αρνηθή αυτόν, λέγων, Δεν σε είδον.
19 看哪，这就是他道中之乐； 以后必另有人从地而生。
Ιδού, αύτη είναι η χαρά της οδού αυτού, και εκ του χώματος άλλοι θέλουσι αναβλαστήσει.
20 神必不丢弃完全人， 也不扶助邪恶人。
Ιδού, ο Θεός δεν θέλει απορρίψει τον άμεμπτον, ουδέ θέλει πιάσει την χείρα των κακοποιών·
21 他还要以喜笑充满你的口， 以欢呼充满你的嘴。
εωσού γεμίση το στόμα σου από γέλωτος, και τα χείλη σου αλαλαγμού.
22 恨恶你的要披戴惭愧； 恶人的帐棚必归于无有。
Οι μισούντές σε θέλουσιν ενδυθή αισχύνην· και η κατοικία των ασεβών δεν θέλει υπάρχει.
