< 约伯记 7 >

1 人在世上岂无争战吗? 他的日子不像雇工人的日子吗?
Mihem jouse hinkho hi hahsatna toh kidel jing hilou ham? Ihinkho uhi kitha lah khut tobang hilou ham?
2 像奴仆切慕黑影, 像雇工人盼望工价;
Liim ngaicha aum natong mi tobang ahin, soh atohna man ngah tobang ahi.
3 我也照样经过困苦的日月, 夜间的疲乏为我而定。
Keima jong lha phabep sunga chu phatchomna bei natoh eikipen ahi, lunggel gentheina dimset in jankho sot noijah genthei kathoh e.
4 我躺卧的时候便说: 我何时起来,黑夜就过去呢? 我尽是反来复去,直到天亮。
Jalkhun chungah kalumin, itih tah le jingkah ahitadem tin kagel jin, ahinlah jan in eisu chol in khovah kahsen kaki pehle le jin ahi.
5 我的肉体以虫子和尘土为衣; 我的皮肤才收了口又重新破裂。
Kati chungla than leh akhih in atom dimin ka vun jong apohkeh gamin anai along longe.
6 我的日子比梭更快, 都消耗在无指望之中。
Ka nikho ho jong pon khong ho patphei kilham sangin ging jon, kinepna beijin akichai ji'e.
7 求你想念,我的生命不过是一口气; 我的眼睛必不再见福乐。
O Pathen, kahin kho hi hai khat bep bou ahi ti nei geldoh peh in, chule keiman kipana hi kanei kit lou hel ding ahi.
8 观看我的人,他的眼必不再见我; 你的眼目要看我,我却不在了。
Nangin tua hi neimu ahin, ahinlah nei musot pon nate, nangin neiven natin ahinlah keima ana chemang tange.
9 云彩消散而过; 照样,人下阴间也不再上来。 (Sheol h7585)
Meilhang akithecheh a aman hel bangin, athiho khu hung kile kit tapou vinte. (Sheol h7585)
10 他不再回自己的家; 故土也不再认识他。
Amaho chu ainuva patna tonsotna mukit tah lou dinga chemang ahitauve.
11 我不禁止我口; 我灵愁苦,要发出言语; 我心苦恼,要吐露哀情。
Keima thusei louvin kaum theipoi, kalung genthei naho kasei doh a ka lhagao genthei jeh a kiphin ding kahi.
12 我对 神说:我岂是洋海, 岂是大鱼,你竟防守我呢?
Keima hi twikhanglen'a kichat chat um ganhing len ahilouleh gullui kahia nahonbit nanoija chu neikoi jeng ding ham?
13 若说:我的床必安慰我, 我的榻必解释我的苦情,
Keima kalupna in eilhamon intin, chule ka imut teng kanat genthei na ho olsah tante tin kagelle.
14 你就用梦惊骇我, 用异象恐吓我,
Ahinlah nangin mangse neimatsah jin, chule gaothil mu in nei kichat sah ji'e.
15 甚至我宁肯噎死,宁肯死亡, 胜似留我这一身的骨头。
Hitia genthei thoh sang hin, eikimeh lih jeng hen lang thileng pha kasa joi.
16 我厌弃性命,不愿永活。 你任凭我吧,因我的日子都是虚空。
Kahinkho kadei mon hitia hin hin ding hi kadei tapoi, O nikho lhomcha kanei sung hin kachangin nei dalha jengin.
17 人算什么,你竟看他为大, 将他放在心上?
Mihem hohi ipi hiuva, nangin hibanga hi na khohsah a chule nagel jing jeng ham?
18 每早鉴察他, 时刻试验他?
Ajeh chu nangin jingkah seh le nakhol chil soh in, chule phat jousen na patep jinge.
19 你到何时才转眼不看我, 才任凭我咽下唾沫呢?
Kachil valna ding phatsung beh a ipi dinga nei dalhah lou ham?
20 鉴察人的主啊,我若有罪,于你何妨? 为何以我当你的箭靶子, 使我厌弃自己的性命?
Chonset kanei ahilehnang chunga ipi kabol khah ham? O mihem te vejing pa, keihi nanga dinga pohgih kahija, natup penna neisem ham?
21 为何不赦免我的过犯, 除掉我的罪孽? 我现今要躺卧在尘土中; 你要殷勤地寻找我,我却不在了。
Kachonsetna hi ngaidam jengin lang chule kathemmona ho nei lahmang peh tan, ajeh chu leivui lah a kijam a thivah ding kahitan, nangin hin ven natin chemang tange.

< 约伯记 7 >