约伯记 6

1 约伯回答说：

Ijob respondis kaj diris:

2 惟愿我的烦恼称一称， 我一切的灾害放在天平里；

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

3 现今都比海沙更重， 所以我的言语急躁。

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

4 因全能者的箭射入我身； 其毒，我的灵喝尽了； 神的惊吓摆阵攻击我。

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

5 野驴有草岂能叫唤？ 牛有料岂能吼叫？

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

6 物淡而无盐岂可吃吗？ 蛋青有什么滋味呢？

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

7 看为可厌的食物， 我心不肯挨近。

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

8 惟愿我得着所求的， 愿 神赐我所切望的；

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

9 就是愿 神把我压碎， 伸手将我剪除。

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

10 我因没有违弃那圣者的言语， 就仍以此为安慰， 在不止息的痛苦中还可踊跃。

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

11 我有什么气力使我等候？ 我有什么结局使我忍耐？

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

12 我的气力岂是石头的气力？ 我的肉身岂是铜的呢？

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

13 在我岂不是毫无帮助吗？ 智慧岂不是从我心中赶出净尽吗？

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

14 那将要灰心、离弃全能者、 不敬畏 神的人， 他的朋友当以慈爱待他。

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

15 我的弟兄诡诈，好像溪水， 又像溪水流干的河道。

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

16 这河因结冰发黑， 有雪藏在其中；

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

17 天气渐暖就随时消化， 日头炎热便从原处干涸。

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

18 结伴的客旅离弃大道， 顺河偏行，到荒野之地死亡。

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

19 提玛结伴的客旅瞻望； 示巴同伙的人等候。

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

20 他们因失了盼望就抱愧， 来到那里便蒙羞。

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

21 现在你们正是这样， 看见惊吓的事便惧怕。

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

22 我岂说：请你们供给我， 从你们的财物中送礼物给我？

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

23 岂说：拯救我脱离敌人的手吗？ 救赎我脱离强暴人的手吗？

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

24 请你们教导我，我便不作声； 使我明白在何事上有错。

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

25 正直的言语力量何其大！ 但你们责备是责备什么呢？

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

26 绝望人的讲论既然如风， 你们还想要驳正言语吗？

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

27 你们想为孤儿拈阄， 以朋友当货物。

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

28 现在请你们看看我， 我决不当面说谎。

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

29 请你们转意，不要不公； 请再转意，我的事有理。

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

30 我的舌上岂有不义吗？ 我的口里岂不辨奸恶吗？

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?