< 约伯记 30 >
1 但如今,比我年少的人戏笑我; 其人之父我曾藐视, 不肯安在看守我羊群的狗中。
Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
2 他们壮年的气力既已衰败, 其手之力与我何益呢?
Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
3 他们因穷乏饥饿,身体枯瘦, 在荒废凄凉的幽暗中啃干燥之地,
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terrae, vel super glaream.
Qui inter huiuscemodi laetabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
8 这都是愚顽下贱人的儿女; 他们被鞭打,赶出境外。
Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
10 他们厌恶我,躲在旁边站着, 不住地吐唾沫在我脸上。
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
12 这等下流人在我右边起来, 推开我的脚,筑成战路来攻击我。
Ad dexteram orientis calamitatis meae illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et praevaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
14 他们来如同闯进大破口, 在毁坏之间滚在我身上。
Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
15 惊恐临到我, 驱逐我的尊荣如风; 我的福禄如云过去。
Redactus sum in nihilum: abiit quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
17 夜间,我里面的骨头刺我, 疼痛不止,好像啃我。
Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
18 因 神的大力,我的外衣污秽不堪, 又如里衣的领子将我缠住。
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicae succinxerunt me.
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillae et cineri.
20 主啊,我呼求你,你不应允我; 我站起来,你就定睛看我。
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuae adversaris mihi.
22 把我提在风中,使我驾风而行, 又使我消灭在烈风中。
Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
23 我知道要使我临到死地, 到那为众生所定的阴宅。
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Verumtamen non ad consumptionem meam emittis manum tuam: et si corruerim, ipse salvabis.
25 人遭难,我岂不为他哭泣呢? 人穷乏,我岂不为他忧愁呢?
Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
26 我仰望得好处,灾祸就到了; 我等待光明,黑暗便来了。
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae.
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, praevenerunt me dies afflictionis.
28 我没有日光就哀哭行去 ; 我在会中站着求救。
Moerens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
Frater fui draconum, et socius struthionum.
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt prae caumate.
31 所以,我的琴音变为悲音; 我的箫声变为哭声。
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.