约伯记 30
1 但如今，比我年少的人戏笑我； 其人之父我曾藐视， 不肯安在看守我羊群的狗中。
Αλλά τώρα οι νεώτεροί μου την ηλικίαν με περιγελώσι, των οποίων τους πατέρας δεν ήθελον καταδεχθή να βάλω μετά των κυνών του ποιμνίου μου.
2 他们壮年的气力既已衰败， 其手之力与我何益呢？
Και εις τι τωόντι ηδύνατο να με ωφελήση η δύναμις των χειρών αυτών, εις τους οποίους η ισχύς εξέλιπε;
3 他们因穷乏饥饿，身体枯瘦， 在荒废凄凉的幽暗中啃干燥之地，
Δι' ένδειαν και πείναν ήσαν απομεμονωμένοι· έφευγον εις γην άνυδρον, σκοτεινήν, ηφανισμένην και έρημον·
4 在草丛之中采咸草， 罗腾的根为他们的食物。
έκοπτον μολόχην πλησίον των θάμνων και την ρίζαν των αρκεύθων διά τροφήν αυτών.
5 他们从人中被赶出； 人追喊他们如贼一般，
Ήσαν εκ μέσου δεδιωγμένοι· εφώναζον επ' αυτούς ως κλέπτας.
6 以致他们住在荒谷之间， 在地洞和岩穴中；
Κατώκουν εν τοις κρημνοίς των χειμάρρων, ταις τρύπαις της γης και τοις βρόχοις.
7 在草丛中叫唤， 在荆棘下聚集。
Μεταξύ των θάμνων ωγκώντο· υποκάτω των ακανθών συνήγοντο·
8 这都是愚顽下贱人的儿女； 他们被鞭打，赶出境外。
άφρονες και δύσφημοι, εκδεδιωγμένοι εκ της γης.
9 现在这些人以我为歌曲， 以我为笑谈。
Και τώρα εγώ είμαι το τραγώδιον αυτών, είμαι και η παροιμία αυτών.
10 他们厌恶我，躲在旁边站着， 不住地吐唾沫在我脸上。
Με βδελύττονται, απομακρύνονται απ' εμού, και δεν συστέλλονται να πτύωσιν εις το πρόσωπόν μου.
11 松开他们的绳索苦待我， 在我面前脱去辔头。
Επειδή ο Θεός διέλυσε την υπεροχήν μου και με έθλιψεν, απέρριψαν και αυτοί τον χαλινόν έμπροσθέν μου.
12 这等下流人在我右边起来， 推开我的脚，筑成战路来攻击我。
Εκ δεξιών ανίστανται οι νέοι· απωθούσι τους πόδας μου, και ετοιμάζουσι κατ' εμού τας ολεθρίους οδούς αυτών.
13 这些无人帮助的， 毁坏我的道，加增我的灾。
Ανατρέπουσι την οδόν μου, επαυξάνουσι την συμφοράν μου, χωρίς να έχωσι βοηθόν.
14 他们来如同闯进大破口， 在毁坏之间滚在我身上。
Εφορμώσιν ως σφοδρά πλημμύρα, επί της ερημώσεώς μου περικυλίονται.
15 惊恐临到我， 驱逐我的尊荣如风； 我的福禄如云过去。
Τρόμοι εστράφησαν επ' εμέ· καταδιώκουσι την ψυχήν μου ως άνεμος· και η σωτηρία μου παρέρχεται ως νέφος.
16 现在我心极其悲伤； 困苦的日子将我抓住。
Και τώρα η ψυχή μου εξεχύθη εντός μου· ημέραι θλίψεως με κατέλαβον.
17 夜间，我里面的骨头刺我， 疼痛不止，好像啃我。
Την νύκτα τα οστά μου διεπεράσθησαν εν εμοί, και τα νεύρά μου δεν αναπαύονται.
18 因 神的大力，我的外衣污秽不堪， 又如里衣的领子将我缠住。
Υπό της σφοδράς δυνάμεως ηλλοιώθη το ένδυμά μου· με περισφίγγει ως το περιλαίμιον του χιτώνος μου.
19 神把我扔在淤泥中， 我就像尘土和炉灰一般。
Με έρριψεν εις τον πηλόν, και ωμοιώθην με χώμα και κόνιν.
20 主啊，我呼求你，你不应允我； 我站起来，你就定睛看我。
Κράζω προς σε, και δεν μοι αποκρίνεσαι· ίσταμαι, και με παραβλέπεις.
21 你向我变心，待我残忍， 又用大能追逼我，
Έγεινες ανελεήμων προς εμέ· διά της κραταιάς χειρός σου με μαστιγόνεις.
22 把我提在风中，使我驾风而行， 又使我消灭在烈风中。
Με εσήκωσας επί τον άνεμον· με επεβίβασας και διέλυσας την ουσίαν μου.
23 我知道要使我临到死地， 到那为众生所定的阴宅。
Εξεύρω μεν ότι θέλεις με φέρει εις θάνατον και τον οίκον τον προσδιωρισμένον εις πάντα ζώντα.
24 然而，人仆倒岂不伸手？ 遇灾难岂不求救呢？
Αλλά δεν θέλει εκτείνει χείρα εις τον τάφον, εάν κράζωσι προς αυτόν όταν αφανίζη.
25 人遭难，我岂不为他哭泣呢？ 人穷乏，我岂不为他忧愁呢？
Δεν έκλαυσα εγώ διά τον όντα εν ημέραις σκληραίς, και ελυπήθη η ψυχή μου διά τον πτωχόν;
26 我仰望得好处，灾祸就到了； 我等待光明，黑暗便来了。
Ενώ περιέμενον το καλόν, τότε ήλθε το κακόν· και ενώ ανέμενον το φως, τότε ήλθε το σκότος.
27 我心里烦扰不安， 困苦的日子临到我身。
Τα εντόσθιά μου ανέβρασαν και δεν ανεπαύθησαν· ημέραι θλίψεως με προέφθασαν.
28 我没有日光就哀哭行去 ； 我在会中站着求救。
Περιεπάτησα μελαγχροινός ουχί υπό ηλίου· εσηκώθην, εβοήσα εν συνάξει.
29 我与野狗为弟兄， 与鸵鸟为同伴。
Έγεινα αδελφός των δρακόντων και σύντροφος των στρουθοκαμήλων.
30 我的皮肤黑而脱落； 我的骨头因热烧焦。
Το δέρμα μου εμαύρισεν επ' εμέ, και τα οστά μου κατεκαύθησαν υπό της φλογώσεως.
31 所以，我的琴音变为悲音； 我的箫声变为哭声。
Η δε κιθάρα μου μετεβλήθη εις πένθος και το όργανόν μου εις φωνήν κλαιόντων.
