< 约伯记 3 >
Te phoeiah Job a ka te a ang tih a khohnin te a tap.
Te vaengah Job loh a doo tih,
Amah kah thang nah khohnin neh, “Tongpa a yom,” a ti hlaem khaw paltham mai saeh.
4 愿那日变为黑暗; 愿 神不从上面寻找它; 愿亮光不照于其上。
Te khohnin te a hmuep la om palueng vetih, Pathen loh a so la toem pawt mako. Te dongah vangnah loh te soah sae boel saeh.
5 愿黑暗和死荫索取那日; 愿密云停在其上; 愿日蚀恐吓它。
Te te hmaisuep neh dueknah hlipkhup loh suk saeh. A soah khomai yaal saeh lamtah, hlamhop hnin bangla let saeh.
6 愿那夜被幽暗夺取, 不在年中的日子同乐, 也不入月中的数目。
Tekah hlaem te a hmuep loh lo saeh lamtah kum khat kah khohnin dongah a kohoe boel saeh, hla taenah dongah khaw kun boel saeh.
Tekah hlaem te pumhong la om saeh lamtah a khuiah omngaih laa cuen boel saeh ne.
Khohnin thae aka phoei thil tih, a coekcoe la Leviathan aka haeng loh, te te tap saeh.
9 愿那夜黎明的星宿变为黑暗, 盼亮却不亮, 也不见早晨的光线;
Hlaemhmah aisi khaw hmuep saeh lamtah, khosae te lamtawn cakhaw sae boel saeh, mincang khosaeng te hmu boel saeh.
10 因没有把怀我胎的门关闭, 也没有将患难对我的眼隐藏。
Ka bungko thohkhaih te a khaih mai vetih thakthaenah he ka mik lamloh a thuh mai kolla.
Balae tih bung khuiah ka duek pawh. Bungko lamloh ka thoeng tih ka pal hae.
Balae tih khuklu loh kai n'doe, balae tih rhangsuk loh n'khut.
Ka yalh to palueng koinih la ka ip mong vetih ka duem lah ni.
Manghai rhoek neh a imrhong aka thoh diklai olrhoep rhoek taengla,
15 或与有金子、将银子装满了房屋的王子 一同安息;
Amih taengkah sui mangpa rhoek neh a im ah tangka aka hawn rhoek taengah.
16 或像隐而未现、不到期而落的胎, 归于无有,如同未见光的婴孩。
Rhumpu bangla n'thuh kanoek vetih vangnah aka hmuh noek pawh camoe rhoek bangla ka om pawt mako.
Teah te halang rhoek loh khoponah a toeng uh tih thadueng aka bawt khaw pahoi duem.
Thongtla rhoek te rhenten rhalthal uh tih, tueihno ol ya uh pawh.
Tanoe neh kangham khaw amah la om pahoi tih sal khaw a boei taeng lamloh sayalh coeng.
20 受患难的人为何有光赐给他呢? 心中愁苦的人为何有生命赐给他呢?
Balae tih thakthaekung taengah vangnah, hinglu khahing taengah hingnah a paek?
21 他们切望死,却不得死; 求死,胜于求隐藏的珍宝。
Dueknah hamla aka rhingda long khaw dang hae pawt tih kawn lakah te te a too.
Phuel a hmuh uh vaengah omngaihnah neh a ngaingaih la a kohoe uh.
23 人的道路既然遮隐, 神又把他四面围困, 为何有光赐给他呢?
A longpuei te hlang ham tah a thuh dae a taengah Pathen loh a mak pah.
24 我未曾吃饭就发出叹息; 我唉哼的声音涌出如水。
Ka buh hmai ah ka hueinah ha pawk tih ka kawknah he tui bangla pha.
25 因我所恐惧的临到我身, 我所惧怕的迎我而来。
Birhihnah neh ka birhih akhaw kamah m'vuei tih ka rhih nawn te khaw kamah taengah thoeng.
26 我不得安逸,不得平静, 也不得安息,却有患难来到。
Ka dingsuek pawt tih ka mong pawh, ka duem pawt vaengah khoponah ha thoeng,” a ti.