约伯记 27
1 约伯接着说：
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 神夺去我的理，全能者使我心中愁苦。 我指着永生的 神起誓：
«Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
3 我的生命尚在我里面； 神所赐呼吸之气仍在我的鼻孔内。
Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
4 我的嘴决不说非义之言； 我的舌也不说诡诈之语。
Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
5 我断不以你们为是； 我至死必不以自己为不正！
Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
6 我持定我的义，必不放松； 在世的日子，我心必不责备我。
Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
7 愿我的仇敌如恶人一样； 愿那起来攻击我的，如不义之人一般。
Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
8 不敬虔的人虽然得利， 神夺取其命的时候还有什么指望呢？
Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
9 患难临到他， 神岂能听他的呼求？
Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
10 他岂以全能者为乐， 随时求告 神呢？
У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
11 神的作为，我要指教你们； 全能者所行的，我也不隐瞒。
Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
12 你们自己也都见过， 为何全然变为虚妄呢？
Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
13 神为恶人所定的分， 强暴人从全能者所得的报乃是这样：
Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
14 倘或他的儿女增多，还是被刀所杀； 他的子孙必不得饱食。
Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
15 他所遗留的人必死而埋葬； 他的寡妇也不哀哭。
Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
16 他虽积蓄银子如尘沙， 预备衣服如泥土；
У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
17 他只管预备，义人却要穿上； 他的银子，无辜的人要分取。
Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
18 他建造房屋如虫做窝， 又如守望者所搭的棚。
Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
19 他虽富足躺卧，却不得收殓， 转眼之间就不在了。
У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
20 惊恐如波涛将他追上； 暴风在夜间将他刮去。
Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
21 东风把他飘去， 又刮他离开本处。
Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
22 神要向他射箭，并不留情； 他恨不得逃脱 神的手。
Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
23 人要向他拍掌， 并要发叱声，使他离开本处。
Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
