< 约伯记 22 >

1 提幔人以利法回答说:
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:
2 人岂能使 神有益呢? 智慧人但能有益于己。
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!
3 你为人公义,岂叫全能者喜悦呢? 你行为完全,岂能使他得利呢?
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟
4 岂是因你敬畏他 就责备你、审判你吗?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟
5 你的罪恶岂不是大吗? 你的罪孽也没有穷尽;
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!
6 因你无故强取弟兄的物为当头, 剥去贫寒人的衣服。
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.
7 困乏的人,你没有给他水喝; 饥饿的人,你没有给他食物。
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،
8 有能力的人就得地土; 尊贵的人也住在其中。
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.
9 你打发寡妇空手回去, 折断孤儿的膀臂。
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.
10 因此,有网罗环绕你, 有恐惧忽然使你惊惶;
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.
11 或有黑暗蒙蔽你, 并有洪水淹没你。
12 神岂不是在高天吗? 你看星宿何其高呢!
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.
13 你说: 神知道什么? 他岂能看透幽暗施行审判呢?
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟
14 密云将他遮盖,使他不能看见; 他周游穹苍。
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»
15 你要依从上古的道吗? 这道是恶人所行的。
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟
16 他们未到死期,忽然除灭; 根基毁坏,好像被江河冲去。
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟
17 他们向 神说:离开我们吧! 又说:全能者能把我们怎么样呢?
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»
18 哪知 神以美物充满他们的房屋; 但恶人所谋定的离我好远。
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.
19 义人看见他们的结局就欢喜; 无辜的人嗤笑他们,
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»
20 说:那起来攻击我们的果然被剪除, 其余的都被火烧灭。
21 你要认识 神,就得平安; 福气也必临到你。
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.
22 你当领受他口中的教训, 将他的言语存在心里。
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.
23 你若归向全能者,从你帐棚中远除不义, 就必得建立。
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.
24 要将你的珍宝丢在尘土里, 将俄斐的黄金丢在溪河石头之间;
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،
25 全能者就必为你的珍宝, 作你的宝银。
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!
26 你就要以全能者为喜乐, 向 神仰起脸来。
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.
27 你要祷告他,他就听你; 你也要还你的愿。
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.
28 你定意要做何事,必然给你成就; 亮光也必照耀你的路。
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.
29 人使你降卑,你仍可说:必得高升; 谦卑的人, 神必然拯救。
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.
30 人非无辜, 神且要搭救他; 他因你手中清洁,必蒙拯救。
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

< 约伯记 22 >