约伯记 17
1 我的心灵消耗，我的日子灭尽； 坟墓为我预备好了。
Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
2 真有戏笑我的在我这里， 我眼常见他们惹动我。
Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
3 愿主拿凭据给我，自己为我作保。 在你以外谁肯与我击掌呢？
Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
4 因你使他们心不明理， 所以你必不高举他们。
Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
5 控告他的朋友、以朋友为可抢夺的， 连他儿女的眼睛也要失明。
Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
6 神使我作了民中的笑谈； 他们也吐唾沫在我脸上。
Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
7 我的眼睛因忧愁昏花； 我的百体好像影儿。
Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
8 正直人因此必惊奇； 无辜的人要兴起攻击不敬虔之辈。
Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
9 然而，义人要持守所行的道； 手洁的人要力上加力。
Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
10 至于你们众人，可以再来辩论吧！ 你们中间，我找不着一个智慧人。
Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
11 我的日子已经过了； 我的谋算、我心所想望的已经断绝。
Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
12 他们以黑夜为白昼， 说：亮光近乎黑暗。
Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol h7585)
14 若对朽坏说：你是我的父； 对虫说：你是我的母亲姊妹；
Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
15 这样，我的指望在哪里呢？ 我所指望的谁能看见呢？
Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
