约伯记 16
1 约伯回答说：
Unya mitubag si Job ug miingon:
2 这样的话我听了许多； 你们安慰人，反叫人愁烦。
Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay.
3 虚空的言语有穷尽吗？ 有什么话惹动你回答呢？
May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man?
4 我也能说你们那样的话； 你们若处在我的境遇， 我也会联络言语攻击你们， 又能向你们摇头。
Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo?
5 但我必用口坚固你们， 用嘴消解你们的忧愁。
Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit.
6 我虽说话，忧愁仍不得消解； 我虽停住不说，忧愁就离开我吗？
Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako?
7 但现在 神使我困倦， 使亲友远离我，
Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban.
8 又抓住我，作见证攻击我； 我身体的枯瘦也当面见证我的不是。
Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan.
9 主发怒撕裂我，逼迫我， 向我切齿； 我的敌人怒目看我。
Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako.
10 他们向我开口， 打我的脸羞辱我， 聚会攻击我。
Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako.
11 神把我交给不敬虔的人， 把我扔到恶人的手中。
Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan.
12 我素来安逸，他折断我， 掐住我的颈项，把我摔碎， 又立我为他的箭靶子。
Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on.
13 他的弓箭手四面围绕我； 他破裂我的肺腑，并不留情， 把我的胆倾倒在地上，
Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta.
14 将我破裂又破裂， 如同勇士向我直闯。
Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.
15 我缝麻布在我皮肤上， 把我的角放在尘土中。
Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug.
16 我的脸因哭泣发紫， 在我的眼皮上有死荫。
Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1
17 我的手中却无强暴； 我的祈祷也是清洁。
Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo.
18 地啊，不要遮盖我的血！ 不要阻挡我的哀求！
Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho.
19 现今，在天有我的见证， 在上有我的中保。
Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an.
20 我的朋友讥诮我， 我却向 神眼泪汪汪。
Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios,
21 愿人得与 神辩白， 如同人与朋友辩白一样；
Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo!
22 因为再过几年， 我必走那往而不返之路。
Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik.
