< 约伯记 16 >
2 这样的话我听了许多; 你们安慰人,反叫人愁烦。
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 我也能说你们那样的话; 你们若处在我的境遇, 我也会联络言语攻击你们, 又能向你们摇头。
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 我虽说话,忧愁仍不得消解; 我虽停住不说,忧愁就离开我吗?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 又抓住我,作见证攻击我; 我身体的枯瘦也当面见证我的不是。
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 主发怒撕裂我,逼迫我, 向我切齿; 我的敌人怒目看我。
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 他们向我开口, 打我的脸羞辱我, 聚会攻击我。
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 神把我交给不敬虔的人, 把我扔到恶人的手中。
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 我素来安逸,他折断我, 掐住我的颈项,把我摔碎, 又立我为他的箭靶子。
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 他的弓箭手四面围绕我; 他破裂我的肺腑,并不留情, 把我的胆倾倒在地上,
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.