耶利米书 17
1 犹大的罪是用铁笔、用金钢钻记录的，铭刻在他们的心版上和坛角上。
Ang kasalanan ng Juda ay nasulat ng panulat na bakal, at ng dulo ng diamante: nakintal sa kanilang puso, at sa mga sungay ng inyong mga dambana;
2 他们的儿女记念他们高冈上、青翠树旁的坛和木偶。
Habang naaalaala ng kanilang mga anak ang kanilang mga dambana at ang kanilang mga Asera sa tabi ng mga sariwang puno ng kahoy sa mga mataas na burol.
3 我田野的山哪，我必因你在四境之内所犯的罪，把你的货物、财宝，并邱坛当掠物交给仇敌；
Oh aking bundok sa parang, aking ibibigay sa pagkasamsam ang iyong mga tinatangkilik sa lahat ng iyong lupa at ang lahat ng iyong mga kayamanan, at ang iyong mga mataas na dako, dahil sa kasalanan, sa lahat ng iyong hangganan.
4 并且你因自己的罪必失去我所赐给你的产业。我也必使你在你所不认识的地上服事你的仇敌；因为你使我怒中起火，直烧到永远。
At ikaw, sa makatuwid baga'y ang iyong sarili, mawawalaan ka ng iyong mana na ibinigay ko sa iyo; at paglilingkurin kita sa iyong mga kaaway sa lupain na hindi mo nakikilala: sapagka't pinapagningas ninyo ang aking galit na magniningas magpakailan man.
5 耶和华如此说： 倚靠人血肉的膀臂， 心中离弃耶和华的， 那人有祸了！
Ganito ang sabi ng Panginoon: Sumpain ang tao na tumitiwala sa tao, at ginagawang laman ang kaniyang bisig, at ang puso ay humihiwalay sa Panginoon.
6 因他必像沙漠的杜松， 不见福乐来到， 却要住旷野干旱之处， 无人居住的硷地。
Sapagka't siya'y magiging gaya ng kugon sa ilang, at hindi makakakita pagka ang mabuti ay dumarating, kundi tatahan sa mga tuyong dako sa ilang, lupaing maalat at hindi tinatahanan.
7 倚靠耶和华、以耶和华为可靠的， 那人有福了！
Mapalad ang tao na tumitiwala sa Panginoon, at ang pagasa ay ang Panginoon.
8 他必像树栽于水旁， 在河边扎根， 炎热来到，并不惧怕， 叶子仍必青翠， 在干旱之年毫无挂虑， 而且结果不止。
Sapagka't siya'y magiging parang punong kahoy na itinanim sa tabi ng tubig, at naguugat sa tabi ng ilog, at hindi matatakot pagka ang init ay dumarating, kundi ang kaniyang dahon ay magiging sariwa; at hindi mababalisa sa taon ng pagkatuyu, o maglilikat man ng pagbubunga.
9 人心比万物都诡诈， 坏到极处， 谁能识透呢？
Ang puso ay magdaraya ng higit kay sa lahat na bagay, at totoong masama: sinong makaaalam?
10 我—耶和华是鉴察人心、试验人肺腑的， 要照各人所行的和他做事的结果报应他。
Akong Panginoon, ay sumisiyasat ng pagiisip, aking tinatarok ang mga puso, upang magbigay sa bawa't tao ng ayon sa kanikaniyang lakad, ayon sa bunga ng kanikaniyang mga gawain.
11 那不按正道得财的， 好像鹧鸪抱不是自己下的蛋； 到了中年，那财都必离开他， 他终久成为愚顽人。
Kung paanong lumilimlim ang pugo sa mga itlog na hindi kaniya, gayon siya nagtatangkilik ng mga kayamanan, at hindi sa pamamagitan ng matuwid; sa kaniyang mga kaarawan ay iiwan niya yaon, at sa kaniyang wakas ay nagiging mangmang siya.
12 我们的圣所是荣耀的宝座， 从太初安置在高处。
Ang maluwalhating luklukan, na naitaas mula nang pasimula, ay siyang dako ng aming santuario.
13 耶和华—以色列的盼望啊， 凡离弃你的必致蒙羞。 耶和华说：离开我的， 他们的名字必写在土里， 因为他们离弃我这活水的泉源。
Oh Panginoon, na pagasa ng Israel, lahat na nagpapabaya sa iyo ay mapapahiya. Silang nagsisihiwalay sa akin ay masusulat sa lupa, sapagka't kanilang pinabayaan ang Panginoon, na bukal ng buhay na tubig.
14 耶和华啊，求你医治我，我便痊愈， 拯救我，我便得救； 因你是我所赞美的。
Iyong pagalingin ako, Oh Panginoon, at gagaling ako; iyong iligtas ako, at maliligtas ako: sapagka't ikaw ang aking kapurihan.
15 他们对我说：耶和华的话在哪里呢？ 叫这话应验吧！
Narito, kanilang sinasabi sa akin, Saan nandoon ang salita ng Panginoon? paratingin ngayon.
16 至于我，那跟从你作牧人的职分， 我并没有急忙离弃， 也没有想那灾殃的日子； 这是你知道的。 我口中所出的言语都在你面前。
Sa ganang akin, ay hindi ako nagmadali sa pagpapakapastor sa pagsunod sa iyo; o ninasa ko man ang kaabaabang kaarawan: iyong nalalaman: ang lumabas sa aking mga labi ay nasa harap ng iyong mukha.
17 不要使我因你惊恐； 当灾祸的日子，你是我的避难所。
Huwag maging kakilabutan sa akin: ikaw ang aking kanlungan sa araw ng kasakunaan.
18 愿那些逼迫我的蒙羞， 却不要使我蒙羞； 使他们惊惶， 却不要使我惊惶； 使灾祸的日子临到他们， 以加倍的毁坏毁坏他们。
Mangapahiya sila sa nagsisiusig sa akin, nguni't huwag akong mapahiya; manganglupaypay sila, nguni't huwag akong manglupaypay; datnan sila ng araw ng kasakunaan, at ipahamak sila ng ibayong pagkapahamak.
19 耶和华对我如此说：“你去站在平民的门口，就是犹大君王出入的门，又站在耶路撒冷的各门口，
Ganito ang sabi ng Panginoon sa akin, Ikaw ay yumaon, at tumayo ka sa pintuang-bayan ng mga anak ng bayan, na pinapasukan, at nilalabasan ng mga hari sa Juda, at sa lahat ng pintuang-bayan ng Jerusalem;
20 对他们说：‘你们这犹大君王和犹大众人，并耶路撒冷的一切居民，凡从这些门进入的都当听耶和华的话。
At iyong sabihin sa kanila, Inyong dinggin ang salita ng Panginoon, ninyong mga hari sa Juda, at ng buong Juda, at ng lahat na nananahan sa Jerusalem, na nagsisipasok sa pintuang-bayang ito:
21 耶和华如此说：你们要谨慎，不要在安息日担什么担子进入耶路撒冷的各门；
Ganito ang sabi ng Panginoon, Mangagingat kayo sa inyong sarili, at huwag kayong mangagdala ng pasan sa araw ng sabbath, o mangagpasok man sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem;
22 也不要在安息日从家中担出担子去。无论何工都不可做，只要以安息日为圣日，正如我所吩咐你们列祖的。’
Huwag din kayong maglabas ng pasan sa inyong mga bahay sa araw ng sabbath, o magsigawa man kayo ng anomang gawain: kundi inyong ipangilin ang araw ng sabbath, gaya ng iniutos ko sa inyong mga magulang.
23 他们却不听从，不侧耳而听，竟硬着颈项不听，不受教训。”
Nguni't hindi nila dininig, o ikiniling man ang kanilang pakinig, kundi pinapagmatigas ang kanilang leeg, upang huwag nilang marinig, at huwag makatanggap ng turo.
24 耶和华说：“你们若留意听从我，在安息日不担什么担子进入这城的各门，只以安息日为圣日，在那日无论何工都不做；
At mangyayari, kung kayo'y mangakinig na maingat sa akin, sabi ng Panginoon, na huwag magpasok ng pasan sa mga pintuan ng bayang ito sa araw ng sabbath, kundi ipangilin ang araw ng sabbath, upang huwag gawan ng anomang gawain;
25 那时就有坐大卫宝座的君王和首领，他们与犹大人，并耶路撒冷的居民，或坐车，或骑马，进入这城的各门，而且这城必存到永远。
Kung magkagayo'y magsisipasok sa mga pintuan ng bayang ito ang mga hari at mga prinsipe na nangauupo sa luklukan ni David, na nangakakaro at nangakakabayo, sila at ang kanilang mga pangulo, ang mga lalake ng Juda, at ang mga taga Jerusalem; at ang bayang ito ay mananatili magpakailan man.
26 也必有人从犹大城邑和耶路撒冷四围的各处，从便雅悯地、高原、山地，并南地而来，都带燔祭、平安祭、素祭，和乳香，并感谢祭，到耶和华的殿去。
At sila'y manganggagaling sa mga bayan ng Juda, at sa mga palibot ng Jerusalem, at sa lupain ng Benjamin, at sa mababang lupain, at sa mga bundok, at sa Timugan, na magdadala ng mga handog na susunugin, at ng mga hain, at ng mga alay, at ng kamangyan, at mangagdadala ng mga hain na pasalamat sa bahay ng Panginoon.
27 你们若不听从我，不以安息日为圣日，仍在安息日担担子，进入耶路撒冷的各门，我必在各门中点火；这火也必烧毁耶路撒冷的宫殿，不能熄灭。”
Nguni't kung hindi ninyo didinggin ako upang ipangilin ang araw ng sabbath, at huwag mangagdala ng pasan at pumasok sa mga pintuang-bayan ng Jerusalem sa araw ng sabbath; kung magkagayo'y magsusulsol ako ng apoy sa mga pintuang-bayan niyaon, at pupugnawin niyaon ang mga palacio sa Jerusalem, at hindi mapapatay.
