以赛亚书 51
1 你们这追求公义、 寻求耶和华的，当听我言！ 你们要追想被凿而出的磐石， 被挖而出的岩穴。
Patalinghogi ako, kamo nga nagtinguha sa pagkamatarong, kamo nga nangita kang Yahweh: tan-awa ang bato kung diin kamo gitipak ug gibuak sa kubkubanan ug mga bato.
2 要追想你们的祖宗亚伯拉罕 和生养你们的撒拉； 因为亚伯拉罕独自一人的时候， 我选召他，赐福与他， 使他人数增多。
Tan-awa si Abraham, nga inyong amahan ug si Sara, nga nagmabdos kaninyo; kay sa dihang wala pa silay anak, gitawag ko na siya. Gipanalanginan ko siya ug gipasanay.
3 耶和华已经安慰锡安 和锡安一切的荒场， 使旷野像伊甸， 使沙漠像耶和华的园囿； 在其中必有欢喜、快乐、感谢， 和歌唱的声音。
Oo, hupayon ni Yahweh ang Zion; hupayon niya ang tanan niyang awaaw nga mga dapit; gihimo niya ang iyang kamingawan nga sama sa Eden, ug ang iyang mga patag nga disyerto nga haduol sa walog sa Suba sa Jordan gihimo niya nga sama sa tanaman ni Yahweh; makita ang kalipay ug pagmaya kaniya, ang pagpasalamat, ug ang tingog sa panag-awit.
4 我的百姓啊，要向我留心； 我的国民哪，要向我侧耳； 因为训诲必从我而出； 我必坚定我的公理为万民之光。
“Patalinghogi ako, akong katawhan; ug paminawa ako, akong katawhan! Kay maghatag ako ug kasugoan, ug himoon kong masayon ang hustisya alang sa kanasoran.
5 我的公义临近； 我的救恩发出。 我的膀臂要审判万民； 海岛都要等候我，倚赖我的膀臂。
Haduol na ang akong pagkamatarong; mogula na ang akong kaluwasan, ug ang akong mga bukton magahukom sa kanasoran; magpaabot kanako ang baybayon; kay ang akong mga bukton magtinguha sa pagpaabot kanila.
6 你们要向天举目， 观看下地； 因为天必像烟云消散， 地必如衣服渐渐旧了； 其上的居民也要如此死亡。 惟有我的救恩永远长存； 我的公义也不废掉。
Iyahat ang inyong mga mata sa langit, ug tan-awa ang kayutaan, kay mahanaw ang kalangitan sama sa aso, magisi ang kalibotan sama sa panapton, ug mangamatay ang mga lumulopyo niini sama sa mga langaw. Apan ang akong kaluwasan magpadayon hangtod sa kahangtoran, ug ang akong pagkamatarong dili matapos sa pagpamuhat.
7 知道公义、将我训诲存在心中的民， 要听我言！ 不要怕人的辱骂， 也不要因人的毁谤惊惶。
Paminaw kanako, kamo nga nasayod kung unsa ang matarong, kamong katawhan nga adunay balaod sa inyong mga kasingkasing; Ayaw kahadloki ang mga pagtamay sa mga tawo, ni maguol sa ilang pagpatuyang.
8 因为蛀虫必咬他们，好像咬衣服； 虫子必咬他们，如同咬羊绒。 惟有我的公义永远长存， 我的救恩直到万代。
Kay sama sa panapton nga anayon sila, ug sama sa balhibo sa karnero nga kaonon sila sa ulod; apan ang akong pagkamatarong ug ang akong kaluwasan molungtad hangtod sa kahangtoran ngadto sa tanang kaliwatan.”
9 耶和华的膀臂啊，兴起！兴起！ 以能力为衣穿上， 像古时的年日、上古的世代兴起一样。 从前砍碎拉哈伯、 刺透大鱼的，不是你吗？
Pagmata, pagmata, bistihi ang inyong mga kaugalingon sa kalig-on, pinaagi sa bukton ni Yahweh. Pagmata sama sa mga adlaw kaniadto, sa kaliwatan sa karaang kapanahonan. Dili ba ikaw ang mibuntog kang Rahab, nga maoy mitusok sa mapintas nga mananap?
10 使海与深渊的水干涸、 使海的深处变为赎民经过之路的， 不是你吗？
Wala ba nimo gipahubas ang dagat, ang katubigan sa kinahiladmang bahin, ug naghimo ug dalan sa kinahiladman sa dagat aron makalatas ang mga niluwas?
11 耶和华救赎的民必归回， 歌唱来到锡安； 永乐必归到他们的头上。 他们必得着欢喜快乐； 忧愁叹息尽都逃避。
Mobalik ang mga niluwas ni Yahweh ug moabot sa Zion uban ang panaghilak sa kalipay ug pagmaya hangtod sa kahangtoran sa tibuok nilang pagkatawo; matagamtaman nila ang pagmaya ug kalipay, ug mokalagiw ang kasub-anan ug ang pagbangotan.
12 惟有我，是安慰你们的。 你是谁，竟怕那必死的人？ 怕那要变如草的世人？
“Ako, ako mao ang maghupay kaninyo. Nganong mahadlok man kamo sa mga tawo, nga mamatay lamang, ang mga anak sa mga tawo, nga gibuhat sama sa sagbot?
13 却忘记铺张诸天、立定地基、 创造你的耶和华？ 又因欺压者图谋毁灭要发的暴怒， 整天害怕， 其实那欺压者的暴怒在哪里呢？
Nganong gikalimtan man ninyo si Yahweh nga inyong Magbubuhat, nga maoy nagbukhad sa kalangitan ug nagpahimutang sa mga patukoranan sa kalibotan? Anaa kamo sa hilabihang kalisang matag adlaw tungod sa kainit nga kapungot sa mga nagdaogdaog sa dihang makahukom siya sa pagguba. Hain na man ang kapungot sa nagdaodaog?
14 被掳去的快得释放， 必不死而下坑； 他的食物也不致缺乏。
Luwason dayon ni Yahweh ang moyukbo kaniya; dili siya mamatay ug mahulog sa bung-aw, ni makulangan sa tinapay.
15 我是耶和华—你的 神— 搅动大海，使海中的波浪匉訇— 万军之耶和华是我的名。
Kay ako si Yahweh nga imong Dios, nga maoy nagkutaw sa dagat aron nga modahunog ang mga balod niini—Yahweh nga Makagagahom ang iyang ngalan.
16 我将我的话传给你， 用我的手影遮蔽你， 为要栽定诸天，立定地基， 又对锡安说：你是我的百姓。
Gibutang ko ang akong mga pulong sa imong baba, ug gitabonan ko ikaw sa landong sa akong mga kamot, aron akong matanom ang kalangitan, mapahimutang ang patukoranan sa kalibotan, ug moingon sa Zion, 'Kamo ang akong katawhan.”
17 耶路撒冷啊，兴起！ 兴起！站起来！ 你从耶和华手中喝了他忿怒之杯， 喝了那使人东倒西歪的爵，以致喝尽。
Pagmata, pagmata, tindog Jerusalem, ikaw nga miinom gikan sa panaksan sa iyang kasuko nga gihatag ni Yahweh; ikaw nga miinom gikan sa panaksan, nga gitilok gikan sa kopa nga makahubog.
18 她所生育的诸子中，没有一个引导她的； 她所养大的诸子中，没有一个搀扶她的。
Walay usa sa tanan niyang mga anak nga lalaki nga iyang gihimugso ang mogiya kaniya; walay usa sa tanang mga anak nga lalaki nga iyang gipadako ang mogunit sa iyang mga kamot.
19 荒凉、毁灭、饥荒、刀兵， 这几样临到你， 谁为你举哀？ 我如何能安慰你呢？
Kining duha ka katalagman mahitabo kanimo—kinsa ba ang magsubo uban kanimo? — ang kaawaaw ug pagkagun-ob, ug ang kagutom ug ang espada. Kinsa ba ang maghupay kanimo?
20 你的众子发昏， 在各市口上躺卧， 好像黄羊在网罗之中， 都满了耶和华的忿怒 —你 神的斥责。
Naluya ang imong mga anak nga lalaki; nanghigda sila sa matag eskina, sama sa binaw nga nalit-ag sa pukot; napuno sila sa kasuko ni Yahweh, pinaagi sa pagbadlong sa imong Dios.
21 因此，你这困苦却非因酒而醉的， 要听我言。
Apan karon paminawa kini, ikaw nga dinaogdaog ug palahubog, apan wala miinom sa bino:
22 你的主耶和华— 就是为他百姓辨屈的 神如此说： 看哪，我已将那使人东倒西歪的杯， 就是我忿怒的爵， 从你手中接过来； 你必不致再喝。
Ang imong Ginoo nga si Yahweh, nga imong Dios, nga nagpakiluoy alang sa iyang katawhan, miingon niini, “Tan-awa, gikuha ko ang kopa sa pagsarasay gikan sa imong kamot—ang panaksan, nga mao ang kopa sa akong kasuko—aron nga dili ka moinom niini pag-usab.
23 我必将这杯递在苦待你的人手中； 他们曾对你说：你屈身， 由我们践踏过去吧！ 你便以背为地， 好像街市，任人经过。
Itugyan ko kini ngadto sa kamot sa imong mga tiglutos, kadtong nag-ingon kanimo, 'Paghigda, aron makalakaw kami ibabaw kanimo'; gihimo mong sama sa yuta ang imong likod ug sama sa dalan nga ilang pagalakwan.”
