以赛亚书 40
1 你们的 神说： 你们要安慰，安慰我的百姓。
Хәлқимгә тәсәлли бериңлар, тәсәлли бериңлар, дәпла жүриду Худайиңлар;
2 要对耶路撒冷说安慰的话， 又向她宣告说， 她争战的日子已满了； 她的罪孽赦免了； 她为自己的一切罪， 从耶和华手中加倍受罚。
Йерусалимниң қәлбигә сөз қилип униңға җакалаңларки, Униң җәбир-җапалиқ вақти ахирлашти, Униң қәбиһлиги кәчүрүм қилинди; Чүнки у Пәрвәрдигарниң қолидин барлиқ гуналириниң орниға икки һәссиләп [меһри-шәпқитини] алди.
3 有人声喊着说： 在旷野预备耶和华的路， 在沙漠地修平我们 神的道。
Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Чөл-баяванда Худайимиз үчүн бир йолни көтирип түптүз қилиңлар!
4 一切山洼都要填满， 大小山冈都要削平； 高高低低的要改为平坦， 崎崎岖岖的必成为平原。
Барлиқ җилғилар көтирилиду, Барлиқ тағ-дөңләр пәс қилиниду; Әгир-тоқайлар түзлиниду, Оңғул-доңғул йәрләр тәкшилиниду.
5 耶和华的荣耀必然显现； 凡有血气的必一同看见； 因为这是耶和华亲口说的。
Пәрвәрдигарниң шан-шәриви көрүниду, Вә барлиқ тән егилири уни тәң көриду; Чүнки Пәрвәрдигарниң Өз ағзи шундақ сөз қилған!».
6 有人声说：你喊叫吧！ 有一个说：我喊叫什么呢？ 说：凡有血气的尽都如草； 他的美容都像野地的花。
— Аңлаңлар, бир аваз «җакала» дәйду; Җакалиғучи болса мундақ сорап: — «Мән немини җакалаймән?» — деди. [җавап болса: —] «Барлиқ тән егилири от-чөптур, халас; Вә уларниң барлиқ вапалиғи даладики гүлгә охшаш;
7 草必枯干，花必凋残， 因为耶和华的气吹在其上； 百姓诚然是草。
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду, Чүнки Пәрвәрдигарниң Роһи үстигә пүвләйду; Бәрһәқ, [барлиқ] хәлиқму от-чөптур!
8 草必枯干，花必凋残， 惟有我们 神的话必永远立定。
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду; Бирақ Худайимизниң калам-сөзи мәңгүгә туриду!»
9 报好信息给锡安的啊， 你要登高山； 报好信息给耶路撒冷的啊， 你要极力扬声。 扬声不要惧怕， 对犹大的城邑说： 看哪，你们的 神！
— И Зионға хуш хәвәр елип кәлгүчи, жуқури бир таққа чиққин; Йерусалимға хуш хәвәрни елип кәлгүчи, Авазиңни күчәп көтәргин! Уни көтәргин, қорқмиғин! Йәһуданиң шәһәрлиригә: — «Мана, Худайиңларға қараңлар» дегин!
10 主耶和华必像大能者临到； 他的膀臂必为他掌权。 他的赏赐在他那里； 他的报应在他面前。
Мана, Рәб Пәрвәрдигар күч-қудритидә келиватиду, Униң билиги Өзи үчүн һоқуқ жүргүзиду; Мана, Униң алған мукапати Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
11 他必像牧人牧养自己的羊群， 用膀臂聚集羊羔抱在怀中， 慢慢引导那乳养小羊的。
Қойчидәк У Өз падисини бақиду; У қозиларни биләк-қолиға жиғиду, уларни қучағлап маңиду, Емиткүчиләрни У мулайимлиқ билән йетәкләйду.
12 谁曾用手心量诸水， 用手虎口量苍天， 用升斗盛大地的尘土， 用秤称山岭， 用天平平冈陵呢？
Ким дәрия-океанларниң сулирини очумида өлчәп бәлгүлигән, Асманларни ғеричлап бекиткән, Җаһанниң топа-чаңлирини мисқаллап салған, Тағларни таразида таразилап, Дөңләрни җиңда тартип орнатқан?
13 谁曾测度耶和华的心， 或作他的谋士指教他呢？
Ким Пәрвәрдигарниң Роһиға йолйоруқ бәргән? Ким Униңға мәслиһәтчи болуп үгәткән?
14 他与谁商议，谁教导他， 谁将公平的路指示他， 又将知识教训他， 将通达的道指教他呢？
У ким билән мәслиһәтләшкән, Ким Уни әқиллиқ қилип тәрбийәлигән? Униңға һөкүм-һәқиқәт чиқириш йолида ким йетәклигән, Яки Униңға билим үгәткән, Яки Униңға йорутулуш йолини ким көрсәткән?
15 看哪，万民都像水桶的一滴， 又算如天平上的微尘； 他举起众海岛，好像极微之物。
Мана, Униң алдида әл-жутлар Униңға нисбәтән челәктә қалған бир тамча судәк, Таразида қалған топа-чаңдәк һесаплиниду; Мана, У аралларни зәрричә нәрсидәк қолиға алиду;
16 黎巴嫩的树林不够当柴烧； 其中的走兽也不够作燔祭。
Пүткүл Ливан болса [қурбангаһ] отиға, Униң һайванлири болса бир көйдүрмә қурбанлиққа йәтмәйду.
17 万民在他面前好像虚无， 被他看为不及虚无，乃为虚空。
Әл-жутлар униң алдида һеч нәрсә әмәстур; Униңға нисбәтән улар йоқниң арилиғида, Қуруқ-мәнисиз дәп һесаплиниду.
18 你们究竟将谁比 神， 用什么形象与 神比较呢？
Әнди силәр Тәңрини кимгә охшатмақчисиләр? Уни немигә охшитип селиштурисиләр?
19 偶像是匠人铸造， 银匠用金包裹， 为它铸造银链。
[Бир бутқиму?!] Уни һүнәрвән қелипқа қуюп ясайду; Зәргәр униңға алтун һәл бериду, Униңға күмүч зәнҗирләрни соқуп ясайду.
20 穷乏献不起这样供物的， 就拣选不能朽坏的树木， 为自己寻找巧匠， 立起不能摇动的偶像。
Йоқсулларниң беғишлиғидәк ундақ һәдийилири болмиса, чиримәйдиған бир дәрәқни таллайду; У лиңшип қалмиғидәк бир бутни оюп ясашқа уста бир һүнәрвән издәп чақириду.
21 你们岂不曾知道吗？ 你们岂不曾听见吗？ 从起初岂没有人告诉你们吗？ 自从立地的根基， 你们岂没有明白吗？
Силәр билмәмсиләр? Силәр аңлап бақмиғанмусиләр? Силәргә әзәлдин ейтилмиғанмиду? Йәр-зимин апиридә болғандин тартип чүшәнмәйватамсиләр?
22 神坐在地球大圈之上； 地上的居民好像蝗虫。 他铺张穹苍如幔子， 展开诸天如可住的帐棚。
У йәр-зиминниң чәмбирикиниң үстидә олтириду, Униңда туруватқанлар униң алдида чақчиқирлардәк туриду; У асманларни пәрдидәк тартиду, Уларни худди макан қилидиған чедирдәк яйиду;
23 他使君王归于虚无， 使地上的审判官成为虚空。
У әмирләрни йоққа чиқириду; Җаһандики сотчи-бәгләрни артуқчә қилиду.
24 他们是刚才栽上， 刚才种上， 根也刚才扎在地里， 他一吹在其上，便都枯干； 旋风将他们吹去，像碎秸一样。
Улар тикилдиму? Улар терилдиму? Уларниң ғоли йилтиз тарттиму? — Бирақ У үстигила пүвләп, улар солишип кетиду, Қуюн уларни топандәк елип ташлайду.
25 那圣者说：你们将谁比我， 叫他与我相等呢？
Әнди Мени кимгә охшатмақчисиләр? Маңа ким тәңдаш болалисун?» — дәйду Муқәддәс Болғучи.
26 你们向上举目， 看谁创造这万象， 按数目领出， 他一一称其名； 因他的权能， 又因他的大能大力， 连一个都不缺。
Көзлириңларни жуқуриға көтирип, қараңлар! Мошу мәвҗудатларни ким яратқанду? Уларни ким түркүм-түркүм қошунлар қилип тәртиплик әпчиқиду? У һәммисини нами билән бир-бирләп чақириду; Униң күчиниң улуқлуғи, қудритиниң зорлуғи билән, Улардин бириму кам қалмайду.
27 雅各啊，你为何说， 我的道路向耶和华隐藏？ 以色列啊，你为何言， 我的冤屈 神并不查问？
— Немишкә шуни дәверисән, и Яқуп? Немишкә мундақ сөзләверисән, и Исраил: — «Мениң йолум Пәрвәрдигардин йошурундур, Худайим мениң дәвайимға ерән қилмай өтивериду!»?
28 你岂不曾知道吗？ 你岂不曾听见吗？ 永在的 神耶和华，创造地极的主， 并不疲乏，也不困倦； 他的智慧无法测度。
Силәр билмигәнмусиләр? Аңлап бақмиғанмусиләр? Пәрвәрдигар — Әбәдил-әбәтлик Худа, Җаһанниң қәрилирини Яратқучидур! У я һалсизланмайду, я чарчимайду; Униң ой-билиминиң тегигә һәргиз йәткили болмайду.
29 疲乏的，他赐能力； 软弱的，他加力量。
У һалидин кәткәнләргә қудрәт бериду; Мағдурсизларға У бәрдашлиқни һәссиләп көпәйтиду.
30 就是少年人也要疲乏困倦； 强壮的也必全然跌倒。
Һәтта жигитләр һалидин кетип чарчап кәтсиму, Батурлар болса путлишип жиқилсиму,
31 但那等候耶和华的必从新得力。 他们必如鹰展翅上腾； 他们奔跑却不困倦， 行走却不疲乏。
Бирақ Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләрниң күчи йеңилиниду; Улар бүркүтләрдәк қанат керип өрләйду; Улар жүгүрүп, чарчимайду; Йолда меңип, һалидин кәтмәйду!
