以赛亚书 32
1 看哪，必有一王凭公义行政； 必有首领借公平掌权。
Narito, isang hari ay maghahari sa katuwiran, at mga pangulo ay magpupuno sa kahatulan.
2 必有一人像避风所和避暴雨的隐密处， 又像河流在干旱之地， 像大磐石的影子在疲乏之地。
At isang lalake ay magiging gaya ng isang kublihang dako sa hangin, at kanlungan sa bagyo, gaya ng mga ilog ng tubig sa tuyong dako, gaya ng lilim ng malaking bato sa kinapapagurang lupain.
3 那能看的人，眼不再昏迷； 能听的人，耳必得听闻。
At ang mga mata nila na nangakakakita ay hindi manganlalabo, at ang mga tainga nila na nangakikinig ay mangakikinig.
4 冒失人的心必明白知识； 结巴人的舌必说话通快。
Ang puso naman ng walang bahala ay makakaunawa ng kaalaman, at ang dila ng mga utal ay mangahahanda upang mangagsalita ng malinaw.
5 愚顽人不再称为高明； 吝啬人不再称为大方。
Ang taong mangmang ay hindi na tatawagin pang dakila o ang magdaraya man ay sasabihing magandang-loob.
6 因为愚顽人必说愚顽话， 心里想作罪孽， 惯行亵渎的事， 说错谬的话攻击耶和华， 使饥饿的人无食可吃， 使口渴的人无水可喝。
Sapagka't ang taong mangmang ay magsasalita ng kasamaan, at ang kaniyang puso ay gagawa ng kasalanan, upang magsanay ng paglapastangan, at magsalita ng kamalian laban sa Panginoon, upang alisan ng makakain ang taong gutom, at upang papagkulangin ang inumin ng uhaw.
7 吝啬人所用的法子是恶的； 他图谋恶计， 用谎言毁灭谦卑人； 穷乏人讲公理的时候， 他也是这样行。
Ang mga kasangkapan din naman ng magdaraya ay masama: siya'y kumakatha ng mga masamang katha upang ibuwal ang mga maamo sa pamamagitan ng mga sinungaling na salita, pagka nga ang mapagkailangan ay nagsasalita ng matuwid.
8 高明人却谋高明事， 在高明事上也必永存。
Nguni't ang mapagbiyaya ay kumakatha ng mga bagay na pagbibiyaya; at sa mga bagay na pagbibiyaya ay mananatili siya.
9 安逸的妇女啊，起来听我的声音！ 无虑的女子啊，侧耳听我的言语！
Kayo'y magsibangon, kayong mga babaing tiwasay, at dinggin ninyo ang tinig ko; ninyong mga walang bahalang anak na babae, pakinggan ninyo ang aking pananalita.
10 无虑的女子啊，再过一年多，必受骚扰； 因为无葡萄可摘， 无果子可收。
Sapagka't sa mga araw na sa dako pa roon ng isang taon ay mangababagabag kayo, kayong mga walang bahalang babae: sapagka't ang ani ng ubas ay magkukulang, ang pagaani ay hindi darating.
11 安逸的妇女啊，要战兢； 无虑的女子啊，要受骚扰。 脱去衣服，赤着身体， 腰束麻布。
Kayo'y magsipanginig, kayong mga babaing tiwasay; kayo'y mangabagabag, kayong mga walang bahala; kayo'y magsipaghubo, at kayo'y magsipaghubad, at mangagbigkis kayo ng kayong magaspang sa inyong mga balakang.
12 她们必为美好的田地 和多结果的葡萄树，捶胸哀哭。
Sila'y magsisidagok sa mga dibdib dahil sa mga maligayang parang, dahil sa mabungang puno ng ubas.
13 荆棘蒺藜必长在我百姓的地上， 又长在欢乐的城中和一切快乐的房屋上。
Sa lupain ng aking bayan ay tutubo ang mga tinik at mga dawag; oo, sa lahat na bahay na kagalakan sa masayang bayan:
14 因为宫殿必被撇下， 多民的城必被离弃； 山冈望楼永为洞穴， 作野驴所喜乐的， 为羊群的草场。
Sapagka't ang bahay-hari ay mapapabayaan; ang mataong bayan ay magiging ilang; ang burol at ang bantayang moog ay magiging mga pinaka yungib magpakailan man, kagalakan ng mga mailap na asno, pastulan ng mga kawan;
15 等到圣灵从上浇灌我们， 旷野就变为肥田， 肥田看如树林。
Hanggang sa mabuhos sa atin ang Espiritu na mula sa itaas, at ang ilang ay maging mabungang bukid, at ang mabungang bukid ay mabilang na pinakagubat.
16 那时，公平要居在旷野； 公义要居在肥田。
Kung magkagayo'y tatahan ang kahatulan sa ilang, at ang katuwiran ay titira sa mabungang bukid.
17 公义的果效必是平安； 公义的效验必是平稳，直到永远。
At ang gawain ng katuwiran ay magiging kapayapaan; at ang bunga ng katuwiran ay katahimikan at pagkakatiwala kailan man.
18 我的百姓必住在平安的居所， 安稳的住处，平静的安歇所。
At ang bayan ko ay tatahan sa payapang tahanan, at sa mga tiwasay na tahanan, at sa mga tahimik na dako na pahingahan.
19 （但要降冰雹打倒树林； 城必全然拆平。）
Nguni't lalagpak ang granizo, sa ikasisira ng gubat; at ang bayan ay lubos na mawawasak.
20 你们在各水边撒种、 牧放牛驴的有福了！
Mapapalad kayo na nangaghahasik sa siping ng lahat na tubig, na nangagpapalakad ng mga paa ng baka at ng asno.
