以赛亚书 32
1 看哪，必有一王凭公义行政； 必有首领借公平掌权。
Ania karon, ang usa ka hari magahari diha sa pagkamatarung, ug ang mga principe magadumala diha sa justicia.
2 必有一人像避风所和避暴雨的隐密处， 又像河流在干旱之地， 像大磐石的影子在疲乏之地。
Ug ang usa ka tawo mahimong ingon sa usa ka tagoanan gikan sa hangin, ug usa ka tabon batok sa bagyo ingon sa mga sapa sa tubig sa usa ka dapit nga mamala, ingon sa usa ka landong sa usa ka dakung pangpang nga bato sa yuta sa kahago.
3 那能看的人，眼不再昏迷； 能听的人，耳必得听闻。
Ug ang mga mata niadtong managpakakita dili mohanap, ug ang mga igdulungog niadtong managpakadungog magpatalinghug.
4 冒失人的心必明白知识； 结巴人的舌必说话通快。
Ug ang kasingkasing sa madali-dalion makasabut sa kahibalo, ug ang dila sa mga tawong tona-tona maandam sa pagsulti sa matin-aw.
5 愚顽人不再称为高明； 吝啬人不再称为大方。
Ang tawong buang dili na pagataw-gon nga halangdon, ni ang hakog pagaingnon nga mahinatagon.
6 因为愚顽人必说愚顽话， 心里想作罪孽， 惯行亵渎的事， 说错谬的话攻击耶和华， 使饥饿的人无食可吃， 使口渴的人无水可喝。
Kay ang tawong buang mosulti sa binuang, ug ang iyang kasingkasing magamugna ug kasal-anan, aron bansayon ang pagkamapasipalahon, ug isulti ang sayup batok kang Jehova, aron himoon nga walay sulod ang kalag nga gigutom, ug aron pahubason ang ilimnon sa giuhaw.
7 吝啬人所用的法子是恶的； 他图谋恶计， 用谎言毁灭谦卑人； 穷乏人讲公理的时候， 他也是这样行。
Ug ang mga galamiton sa hakog mga dautan man: siya magalalang ug dautan nga mga buhat aron sa paglaglag sa maaghop pinaagi sa bakakong mga pulong, bisan pa sa diha nga ang hangul magasulti sa matarung.
8 高明人却谋高明事， 在高明事上也必永存。
Apan ang tawong maligdong magalalang ug mga butang nga Pmaligdong; ug diha sa mga butang maligdong siya magapadayon.
9 安逸的妇女啊，起来听我的声音！ 无虑的女子啊，侧耳听我的言语！
Panindog, kamong mga babaye nga anaa sa kasayon, ug patalinghugi ang akong tingog; kamong mga anak nga babaye nga danghag, patalinghugi ang akong pakigpulong.
10 无虑的女子啊，再过一年多，必受骚扰； 因为无葡萄可摘， 无果子可收。
Kay sa tapus ang usa ka tuig ug pila ka adlaw kamo pagagul-on, kamong mga babaye nga danghag; kay ang tingparras makabsan, ang ting-ani dili moabut.
11 安逸的妇女啊，要战兢； 无虑的女子啊，要受骚扰。 脱去衣服，赤着身体， 腰束麻布。
Pangurog kamo, kamong mga babaye nga anaa sa kasayon; panagkaguol kamo, kamong mga danghag; panaghubo kamo, ug panaghukas kamo, ug baksi ang inyong hawak sa sako.
12 她们必为美好的田地 和多结果的葡萄树，捶胸哀哭。
Sila managtampok sa ilang mga dughan tungod sa makapahimuot nga mga uma, tungod sa mabungaon nga parras.
13 荆棘蒺藜必长在我百姓的地上， 又长在欢乐的城中和一切快乐的房屋上。
Sa ibabaw sa yuta sa akong katawohan motubo ang mga tunok ug mga sampinit; oo, sa ibabaw sa tanan nga balay sa kalipay diha sa malipayon nga ciudad.
14 因为宫殿必被撇下， 多民的城必被离弃； 山冈望楼永为洞穴， 作野驴所喜乐的， 为羊群的草场。
Kay ang palacio pagabiyaan, ang ciudad nga adunay daghang mga pumoluyo pagatalikdan; ang bungtod ug ang torre mahimong mga langub sa walay katapusan, usa ka kalipay sa mga asno nga ihalas, usa ka sibsibanan sa panon sa carnero;
15 等到圣灵从上浇灌我们， 旷野就变为肥田， 肥田看如树林。
Hangtud nga ang Espiritu ikabubo ibabaw kanato gikan sa kahitas-an, ug ang kamingawan mahimong uma nga mabungaon, ug ang kapatagan nga mabungaon pagailhon nga usa ka lasang.
16 那时，公平要居在旷野； 公义要居在肥田。
Unya ang justicia magapuyo diha sa kamingawan; ug ang pagkamatarung magapuyo diha sa uma nga mabungaon.
17 公义的果效必是平安； 公义的效验必是平稳，直到永远。
Ug ang buhat sa pagkamatarung mahimo nga pakigdait; ug ang sangputanan sa pagkamatarung, sa kalinaw ug sa pagsalig sa walay katapusan.
18 我的百姓必住在平安的居所， 安稳的住处，平静的安歇所。
Ug ang akong katawohan magapuyo sa usa ka makigdaiton nga puloy-anan, ug sa mga puloy-anan nga gawas sa katalagman, sa mga pahulayan nga malinawon.
19 （但要降冰雹打倒树林； 城必全然拆平。）
Apan sa pagkapuril sa lasang magaulan ug ulan-nga-yelo; ug ang ciudad pagalumpagon gayud.
20 你们在各水边撒种、 牧放牛驴的有福了！
Bulahan kamo nga nanagpugas sa daplin sa tanan nga mga tubig, nga nanagpalakaw sa mga tiil sa vaca ug asno.
