创世记 45
1 约瑟在左右站着的人面前情不自禁，吩咐一声说：“人都要离开我出去！”约瑟和弟兄们相认的时候并没有一人站在他面前。
| یوسف دیگر نتوانست نزد کسانی که در حضورش بودند، خودداری کند، پس فریاد زد: «همه از اینجا خارج شوید!» وقتی همه رفتند و او را با برادرانش تنها گذاشتند او خود را به ایشان شناساند. |
2 他就放声大哭；埃及人和法老家中的人都听见了。
| سپس با صدای بلند گریست، به طوری که مصری‌ها شنیدند و این خبر به دربار فرعون رسید. |
3 约瑟对他弟兄们说：“我是约瑟。我的父亲还在吗？”他弟兄不能回答，因为在他面前都惊惶。
| او به برادرانش گفت: «من یوسف هستم. آیا پدرم هنوز زنده است؟» اما برادرانش که از ترس، زبانشان بند آمده بود، نتوانستند جواب بدهند. |
4 约瑟又对他弟兄们说：“请你们近前来。”他们就近前来。他说：“我是你们的兄弟约瑟，就是你们所卖到埃及的。
| یوسف گفت: «جلو بیایید!» پس به او نزدیک شدند و او دوباره گفت: «منم، یوسف، برادر شما که او را به مصر فروختید. |
5 现在，不要因为把我卖到这里自忧自恨。这是 神差我在你们以先来，为要保全生命。
| حال از این کار خود ناراحت نشوید و خود را سرزنش نکنید، چون این خواست خدا بود. او مرا پیش از شما به مصر فرستاد تا جان مردم را در این زمان قحطی حفظ کند. |
6 现在这地的饥荒已经二年了，还有五年不能耕种，不能收成。
| از هفت سال قحطی، دو سال گذشته است. طی پنج سال آینده کشت و زرعی نخواهد شد. |
7 神差我在你们以先来，为要给你们存留余种在世上，又要大施拯救，保全你们的生命。
| اما خدا مرا پیش از شما به اینجا فرستاد تا برای شما بر روی زمین نسلی باقی بگذارد و جانهای شما را به طرز شگفت‌انگیزی رهایی بخشد. |
8 这样看来，差我到这里来的不是你们，乃是 神。他又使我如法老的父，作他全家的主，并埃及全地的宰相。
| آری، خدا بود که مرا به مصر فرستاد، نه شما. در اینجا هم خدا مرا مشاور فرعون و سرپرست خانه او و حاکم بر تمامی سرزمین مصر گردانیده است. |
9 你们要赶紧上到我父亲那里，对他说：‘你儿子约瑟这样说： 神使我作全埃及的主，请你下到我这里来，不要耽延。
| «حال، نزد پدرم بشتابید و به او بگویید که پسر تو، یوسف عرض می‌کند:”خدا مرا حاکم سراسر مصر گردانیده است. بی‌درنگ نزد من بیا |
10 你和你的儿子孙子，连牛群羊群，并一切所有的，都可以住在歌珊地，与我相近。
| و در زمین جوشن ساکن شو تا تو با همهٔ فرزندان و نوه‌هایت و تمامی گله و رمه و اموالت نزدیک من باشی. |
11 我要在那里奉养你；因为还有五年的饥荒，免得你和你的眷属，并一切所有的，都败落了。’
| من در آنجا از تو نگهداری خواهم کرد، زیرا هنوز پنج سالِ دیگر از این قحطی باقیست. اگر نزد من نیایی تو و همۀ فرزندان و بستگانت از گرسنگی خواهید مُرد.“ |
12 况且你们的眼和我兄弟便雅悯的眼都看见是我亲口对你们说话。
| «همهٔ شما و برادرم بنیامین شاهد هستید که این من هستم که با شما صحبت می‌کنم. |
13 你们也要将我在埃及一切的荣耀和你们所看见的事都告诉我父亲，又要赶紧地将我父亲搬到我这里来。”
| پدرم را از قدرتی که در مصر دارم و از آنچه دیده‌اید آگاه سازید و او را هر چه زودتر نزد من بیاورید.» |
14 于是约瑟伏在他兄弟便雅悯的颈项上哭，便雅悯也在他的颈项上哭。
| آنگاه یوسف، بنیامین را در آغوش گرفته و با هم گریستند. |
15 他又与众弟兄亲嘴，抱着他们哭，随后他弟兄们就和他说话。
| بعد سایر برادرانش را بوسید و گریست. آنگاه جرأت یافتند با او صحبت کنند. |
16 这风声传到法老的宫里，说：“约瑟的弟兄们来了。”法老和他的臣仆都很喜欢。
| طولی نکشید که خبر آمدن برادران یوسف به گوش فرعون رسید. فرعون و تمامی درباریانش از شنیدن این خبر خوشحال شدند. |
17 法老对约瑟说：“你吩咐你的弟兄们说：‘你们要这样行：把驮子抬在牲口上，起身往迦南地去。
| پس فرعون به یوسف گفت: «به برادران خود بگو که الاغهای خود را بار کنند و به کنعان بروند. |
18 将你们的父亲和你们的眷属都搬到我这里来，我要把埃及地的美物赐给你们，你们也要吃这地肥美的出产。
| و پدر و همهٔ خانواده‌های خود را برداشته به مصر بیایند. من حاصلخیزترین زمینِ مصر را به ایشان خواهم داد تا از محصولاتِ فراوانِ آن بهره‌مند شوند. |
19 现在我吩咐你们要这样行：从埃及地带着车辆去，把你们的孩子和妻子，并你们的父亲都搬来。
| برای آوردن پدرت و زنان و کودکان، چند ارابه به آنها بده که با خود ببرند. |
20 你们眼中不要爱惜你们的家具，因为埃及全地的美物都是你们的。’”
| به ایشان بگو که دربارهٔ اموال خود نگران نباشند، زیرا حاصلخیزترین زمین مصر به آنها داده خواهد شد.» |
21 以色列的儿子们就如此行。约瑟照着法老的吩咐给他们车辆和路上用的食物，
| یوسف چنانکه فرعون گفته بود، ارابه‌ها و آذوقه برای سفر به ایشان داد. |
22 又给他们各人一套衣服，惟独给便雅悯三百银子，五套衣服；
| او همچنین به هر یک از آنها یک دست لباس نو هدیه نمود، اما به بنیامین پنج دست لباس و سیصد مثقال نقره بخشید. |
23 送给他父亲公驴十匹，驮着埃及的美物，母驴十匹，驮着粮食与饼和菜，为他父亲路上用。
| برای پدرش ده بارِ الاغ از بهترین کالاهای مصر و ده بارِ الاغ غله و خوراکی‌های دیگر به جهت سفرش فرستاد. |
24 于是约瑟打发他弟兄们回去，又对他们说：“你们不要在路上相争。”
| به این طریق برادران خود را مرخص نمود و به ایشان تأکید کرد که در بین راه با هم دعوا نکنند. |
25 他们从埃及上去，来到迦南地、他们的父亲雅各那里，
| آنها مصر را به قصد کنعان ترک گفته، نزد پدر خویش بازگشتند. |
26 告诉他说：“约瑟还在，并且作埃及全地的宰相。”雅各心里冰凉，因为不信他们。
| آنگاه نزد یعقوب شتافته، به او گفتند: «یوسف زنده است! او حاکم تمام سرزمین مصر می‌باشد.» اما یعقوب چنان حیرت‌زده شد که نتوانست سخنان ایشان را قبول کند. |
27 他们便将约瑟对他们说的一切话都告诉了他。他们父亲雅各又看见约瑟打发来接他的车辆，心就苏醒了。
| ولی وقتی چشمانش به ارابه‌ها افتاد و پیغام یوسف را به او دادند، روحش تازه شد |
28 以色列说：“罢了！罢了！我的儿子约瑟还在，趁我未死以先，我要去见他一面。”
| و گفت: «باور می‌کنم! پسرم یوسف زنده است! می‌روم تا پیش از مردنم او را ببینم.» |
