传道书 11

1 当将你的粮食撒在水面， 因为日久必能得着。

از مال خود با سخاوتمندی به دیگران ببخش، چون بخشش تو بدون عوض نمی‌ماند.

2 你要分给七人，或分给八人， 因为你不知道将来有什么灾祸临到地上。

مالی را که می‌خواهی ببخشی به چندین نفر ببخش، زیرا نمی‌دانی چه پیش خواهد آمد.

3 云若满了雨，就必倾倒在地上。 树若向南倒，或向北倒， 树倒在何处，就存在何处。

درخت به هر طرف که سقوط کند در همان جا نیز روی زمین خواهد افتاد. وقتی ابر از آب پر شود، بر زمین خواهد بارید.

4 看风的，必不撒种； 望云的，必不收割。

کشاورزی که برای کار کردن منتظر هوای مساعد بماند، نه چیزی خواهد کاشت و نه چیزی درو خواهد کرد.

5 风从何道来，骨头在怀孕妇人的胎中如何长成，你尚且不得知道；这样，行万事之 神的作为，你更不得知道。

همان‌طور که نمی‌دانی باد چگونه می‌وزد و یا بدن کودک چگونه در رحم مادرش شکل می‌گیرد، همچنین نمی‌توانی کارهای خدا را که خالق همه چیز است درک کنی.

6 早晨要撒你的种，晚上也不要歇你的手，因为你不知道哪一样发旺；或是早撒的，或是晚撒的，或是两样都好。

تو روز و شب بذر خود را بکار، چون نمی‌دانی کدام قسمت از بذرها ثمر خواهد داد؛ شاید هر چه کاشته‌ای ثمر بدهد.

7 光本是佳美的，眼见日光也是可悦的。

نور، شیرین است؛ چه لذتبخش است دیدن طلوع آفتاب!

8 人活多年，就当快乐多年；然而也当想到黑暗的日子。因为这日子必多，所要来的都是虚空。

انسان تا می‌تواند باید از سالهای عمرش لذت ببرد و نیز بداند که سرانجام خواهد مرد و روزهای بسیاری در تاریکی و بیهودگی به سر خواهد برد.

9 少年人哪，你在幼年时当快乐。在幼年的日子，使你的心欢畅，行你心所愿行的，看你眼所爱看的；却要知道，为这一切的事， 神必审问你。

ای جوان، روزهای جوانیت را با شادی بگذران و از آن لذت ببر و هر چه دلت می‌خواهد انجام بده، ولی به یاد داشته باش که برای هر کاری که انجام می‌دهی باید به خدا پاسخ دهی.

10 所以，你当从心中除掉愁烦，从肉体克去邪恶；因为一生的开端和幼年之时，都是虚空的。

روزهای جوانی زود می‌گذرد، پس نگذار جوانیت با غم و سختی سپری شود.