撒母耳记下 19
1 有人告诉约押说：“王为押沙龙哭泣悲哀。”
Joab spurde at kongen gret og syrgde yver Absalom.
2 众民听说王为他儿子忧愁，他们得胜的欢乐却变成悲哀。
Sigeren vart soleis umskift til ei stor folkesorg den dagen. For herfolket høyrde gjete den dagen at kongen bar sorg for son sin.
3 那日众民暗暗地进城，就如败阵逃跑、惭愧的民一般。
Folket stal seg inn i byen den dagen, soleis som folk plar gjera når dei skjemmest av di dei hev rømt frå slaget.
4 王蒙着脸，大声哭号说：“我儿押沙龙啊！押沙龙，我儿，我儿啊！”
Kongen hadde sveipt eit plagg kring andlitet sitt, og jamra med høgt mål: «Absalom, son min! Absalom, son min, son min!»
5 约押进去见王，说：“你今日使你一切仆人脸面惭愧了！他们今日救了你的性命和你儿女妻妾的性命，
Då gjekk Joab inn i huset til kongen og sagde: «Du hev i dag fenge alle tenarane dine til å raudna av skam, endå dei i dag hev berga ditt liv og berga livet åt sønerne og døtterne dine, åt konorne og fylgjekonorne dine.
6 你却爱那恨你的人，恨那爱你的人。你今日明明地不以将帅、仆人为念。我今日看明，若押沙龙活着，我们都死亡，你就喜悦了。
Du elskar då deim som hatar deg, og hatar deim som elskar deg. Du hev kunngjort i dag at hovdingarne og tenarane dine er inkjevetta for deg. Eg skynar det no, at det vilde du ha lika godt: um Absalom hadde vore i live, og alle me andre no vore drepne.
7 现在你当出去，安慰你仆人的心。我指着耶和华起誓：你若不出去，今夜必无一人与你同在一处；这祸患就比你从幼年到如今所遭的更甚！”
Ris upp! gakk ut, og tala venleg med tenarane dine! Det sver eg ved Herren: Gjer du ikkje det, so vil ikkje ein einaste mann natta yver hjå deg i natt. Og det vil verta større ulukka for deg enn alle andre ulukkor som hev kome yver frå din ungdom til no.»
8 于是王起来，坐在城门口。众民听说王坐在城门口，就都到王面前。 以色列人已经逃跑，各回各家去了。
Då reis kongen upp og sette seg i porten. Det vart kunngjort for alt herfolket: «Sjå kongen sit no i porten.» Då kom dei alle fram for kongen. Israel hadde rømt kvar til seg.
9 以色列众支派的人纷纷议论说：“王曾救我们脱离仇敌的手，又救我们脱离非利士人的手，现在他躲避押沙龙逃走了。
Og alt folket i alle Israels ætter tok til å tretta med kvarandre og segja: «Kongen var det som fria oss frå fiendarne våre og berga oss frå filistarane. No hev han lote røma landet for Absalom.
10 我们膏押沙龙治理我们，他已经阵亡。现在为什么不出一言请王回来呢？”
Absalom, som me salva til konge yver oss, han er drepen i krigen. Kvifor drygjer de då med å få kongen attende?»
11 大卫王差人去见祭司撒督和亚比亚他，说：“你们当向犹大长老说：‘以色列众人已经有话请王回宫，你们为什么落在他们后头呢？
Alt dette vart bore fram for kongen der han heldt seg. David sende bod til prestarne Sadok og Abjatar og bad deim bera fram dette bodet: «Tala so til dei øvste i Juda: «Kvifor vil det vera dei siste til å henta kongen heim att til kongsgarden?»
12 你们是我的弟兄，是我的骨肉，为什么在人后头请王回来呢？’
De er brørne mine! me er då same folket! kvifor vil de då vera dei siste til å henta kongen attende?»
13 也要对亚玛撒说：‘你不是我的骨肉吗？我若不立你替约押常作元帅，愿 神重重地降罚与我！’”
Til Amasa bad han deim segja: «Er ikkje me same folket? Gud late meg bøta no og sidan, um ikkje du skal verta herhovdingen min for alle tider i staden hans Joab.»
14 如此就挽回犹大众人的心，如同一人的心。他们便打发人去见王，说：“请王和王的一切臣仆回来。”
Han vann soleis Juda-mennerne alle som ein, so dei sende dette bodet til kongen: «Kom heim att, du og alle tenarane dine!»
15 王就回来，到了约旦河。犹大人来到吉甲，要去迎接王，请他过约旦河。
Då snudde kongen på heimvegen og kom til Jordan. Juda-folket møtte kongen i Gilgal og førde honom yver Jordan.
16 巴户琳的便雅悯人、基拉的儿子示每急忙与犹大人一同下去迎接大卫王。
Og benjaminiten Sime’i Gerason frå Bahurim skunda seg og drog ned med Juda-folket og møtte kong David.
17 跟从示每的有一千便雅悯人，还有扫罗家的仆人洗巴和他十五个儿子，二十个仆人；他们都趟过约旦河迎接王。
Med honom fylgde tusund mann frå Benjamin. Like eins kom Siba, sveinen åt Sauls-ætti, med femtan søner og tjuge tenarar. Dei kom fram til Jordan fyre kongen.
18 有摆渡船过去，渡王的家眷，任王使用。 王要过约旦河的时候，基拉的儿子示每就俯伏在王面前，
Dei ferja yver og førde kongslyden yver, og heldt på å ferja so som kongen ynskte. Sime’i Gerason fall å gruve for kongen då han skulde fara yver Jordan.
19 对王说：“我主我王出耶路撒冷的时候，仆人行悖逆的事，现在求我主不要因此加罪与仆人，不要记念，也不要放在心上。
«Herre!» sagde han, «du må ikkje rekna på illgjerningi mi, og ikkje koma i hug kor ille tenaren din gjorde den dagen du, herre konge, drog ut frå Jerusalem! Bry deg ikkje um det, konge!
20 仆人明知自己有罪，所以约瑟全家之中，今日我首先下来迎接我主我王。”
Tenaren din skyner eg forsynda meg mot deg den gongen. Difor er eg i dag den fyrste av heile Josefs hus som er komen til å møta deg, herre konge!»
21 洗鲁雅的儿子亚比筛说：“示每既咒骂耶和华的受膏者，不应当治死他吗？”
Abisai Serujason tok til ords og sagde: «Skulde ikkje Sime’i lata livet for dette, at han banna den som Herren hev salva?»
22 大卫说：“洗鲁雅的儿子，我与你们有何关涉，使你们今日与我反对呢？今日在以色列中岂可治死人呢？我岂不知今日我作以色列的王吗？”
Men David svara: «Kva hev eg med dykk, Seruja-søner, med di de er motmennerne mine i dag? Ingen mann i Israel skal lata livet i dag. Eg veit: i dag hev eg vorte konge yver Israel.»
23 于是王对示每说：“你必不死。”王就向他起誓。
So sagde kongen til Sime’i: «Du skal ikkje døy!» Og kongen gjorde eid på det.
24 扫罗的孙子米非波设也下去迎接王。他自从王去的日子，直到王平平安安地回来，没有修脚，没有剃胡须，也没有洗衣服。
Mefiboset, soneson åt Saul, hadde og fare ned og møtt kongen. Han hadde ikkje vølt føterne sine, ikkje greidt skjegget sitt, og heller ikkje vaska klædi sine frå den dagen kongen drog burt, heilt til den dagen han kom att med heilo.
25 他来到耶路撒冷迎接王的时候，王问他说：“米非波设，你为什么没有与我同去呢？”
Då no kom til Jerusalem og møtte kongen, spurde kongen honom: «Kvifor fylgde du ikkje med meg, Mefiboset?»
26 他回答说：“我主我王，仆人是瘸腿的。那日我想要备驴骑上，与王同去，无奈我的仆人欺哄了我，
Han svara: «Herre konge, tenaren min sveik meg. Eg sagde: «Eg vil sala asnet mitt, stiga uppå og rida med kongen; du veit eg er lam.»
27 又在我主我王面前谗毁我。然而我主我王如同 神的使者一般，你看怎样好，就怎样行吧！
Men han hev i staden loge på meg for deg, herre konge. Like vel: du, herre konge, er som Guds engel; gjer det du tykkjer best!
28 因为我祖全家的人，在我主我王面前都算为死人，王却使仆人在王的席上同人吃饭，我现在向王还能辨理诉冤吗？”
Heile farshuset mitt fortente ikkje anna enn daudedom av deg, herre konge! endå sette du meg millom deim som fekk eta ved ditt bord. Kva hev eg då rett å krevja meir? Og kva kann eg meir beda kongen um?»
29 王对他说：“你何必再提你的事呢？我说，你与洗巴均分地土。”
Kongen svara: «Du tarv ikkje tala meir um det! Eg segjer: Du og Siba skal hava kvar sin lut av jordeigedomen.»
30 米非波设对王说：“我主我王既平平安安地回宫，就任凭洗巴都取了也可以。”
Mefiboset svara kongen: «Han må gjerne eiga alt i hop, sidan du, herre konge, no hev kome att til kongsgarden med heilo.»
31 基列人巴西莱从罗基琳下来，要送王过约旦河，就与王一同过了约旦河。
Barzillai frå Gilead hadde og fare ned frå Rogelim, og drog so med kongen til Jordan og fylgde honom yver Jordan.
32 巴西莱年纪老迈，已经八十岁了。王住在玛哈念的时候，他就拿食物来供给王；他原是大富户。
Barzillai var då ovleg gamall, åtteti år. Han hadde sytt for kongen medan han heldt til i Mahanajim; for han var ein rik mann.
33 王对巴西莱说：“你与我同去，我要在耶路撒冷那里养你的老。”
Kongen baud no Barzillai: «Du skal fylgja meg; so vil eg syta for deg hjå meg i Jerusalem.»
34 巴西莱对王说：“我在世的年日还能有多少，使我与王同上耶路撒冷呢？
Men Barzillai svara: «Kor lang tid hev eg att å liva, so eg skulde fylgja kongen upp til Jerusalem?
35 仆人现在八十岁了，还能尝出饮食的滋味、辨别美恶吗？还能听男女歌唱的声音吗？仆人何必累赘我主我王呢？
Eg er no åtteti år, eg. Kann eg då skilja millom godt og låkt? Eller kann eg smaka kva eg et eller drikk? Eller kann eg njota å lyda på songarar og songmøyar? Kvifor skulde eg då meir vera til bry for deg, herre konge?
36 仆人只要送王过约旦河，王何必赐我这样的恩典呢？
Berre eit stykke på veg vilde tenaren din fara med kongen yver Jordan. Kvifor skulde kongen gjeva meg vederlag soleis?
37 求你准我回去，好死在我本城，葬在我父母的墓旁。这里有王的仆人金罕，让他同我主我王过去，可以随意待他。”
Lat tenaren din fara heim att og døy i heimbyen min, der som far og mor ligg gravlagde! Men her er Kimham, tenaren din! Lat honom fylgja med deg, herre konge, og gjer for honom det du tykkjer!»
38 王说：“金罕可以与我同去，我必照你的心愿待他。你向我求什么，我都必为你成就。”
Kongen svara: «So skal Kimham fylgja med meg. Og eg vil gjera mot honom det du ynskjer. Og alt du bed meg um, skal eg gjera.»
39 于是众民过约旦河，王也过去。王与巴西莱亲嘴，为他祝福，巴西莱就回本地去了。
So gjekk alt folket yver Jordan; og kongen sjølv gjekk yver. Kongen kysste Barzillai og tok farvel med honom. Og so vende han heim att.
40 王过去，到了吉甲，金罕也跟他过去。犹大众民和以色列民的一半也都送王过去。
Kongen drog til Gilgal. Kimham fylgde med, og alle Juda-mennerne. Saman med helvti av Israels-mennerne førde dei kongen dit yver.
41 以色列众人来见王，对他说：“我们弟兄犹大人为什么暗暗送王和王的家眷，并跟随王的人过约旦河？”
Då kom alle Israels-mennerne til kongen og sagde: «Kvifor hev brørne våre, Juda-mennerne, stole seg til å få tak i deg og føra kongen og lyden hans og alle Davids-tenarane yver Jordan?»
42 犹大众人回答以色列人说：“因为王与我们是亲属，你们为何因这事发怒呢？我们吃了王的什么呢？王赏赐了我们什么呢？”
Juda-mennerne svara Israels-mennerne: «Kongen stend då næmare oss. Kvifor er de harme for det? Hev me livt på kongen, eller fenge nokor gåva?»
43 以色列人回答犹大人说：“按支派，我们与王有十分的情分；在大卫身上，我们也比你们更有情分。你们为何藐视我们，请王回来不先与我们商量呢？” 但犹大人的话比以色列人的话更硬。
Israels-mennerne svara Juda-mennerne: «Ti gonger større lut enn de hev me i honom som er konge, soleis ogso i David. Kvifor hev de vanvyrdt oss? Var det ikkje me som fyrst tala um å henta kongen vår heim?» Det svaret Juda-mennerne gav, var endå argare enn det Israels-mennerne hadde gjeve.
