撒母耳记上 21

1 大卫到了挪伯祭司亚希米勒那里，亚希米勒战战兢兢地出来迎接他，问他说：“你为什么独自来，没有人跟随呢？”

داوود به شهر نوب نزد اخیملک کاهن رفت. اخیملک چون چشمش به داوود افتاد ترسید و از او پرسید: «چرا تنها هستی؟ چرا کسی با تو نیست؟»

2 大卫回答祭司亚希米勒说：“王吩咐我一件事说：‘我差遣你委托你的这件事，不要使人知道。’故此我已派定少年人在某处等候我。

داوود در جواب وی گفت: «پادشاه مرا به یک مأموریت سرّی فرستاده و دستور داده است که در این باره با کسی حرف نزنم. من به افرادم گفته‌ام که مرا در جای دیگری ببینند.

3 现在你手下有什么？求你给我五个饼或是别样的食物。”

حال، خوردنی چه داری؟ اگر داری پنج نان بده و اگر نه هر چه داری بده.»

4 祭司对大卫说：“我手下没有寻常的饼，只有圣饼；若少年人没有亲近妇人才可以给。”

کاهن در جواب داوود گفت: «ما نان معمولی نداریم، ولی نان مقدّس داریم و اگر افراد تو در این چند روز با زنان نزدیکی نکرده باشند، می‌توانند از آن بخورند.»

5 大卫对祭司说：“实在约有三日我们没有亲近妇人；我出来的时候，虽是寻常行路，少年人的器皿还是洁净的；何况今日不更是洁净吗？”

داوود گفت: «وقتی من و افرادم به مأموریت می‌رویم خود را از زنان دور نگه می‌داریم، به‌ویژه اینک که مأموریت مقدّسی هم در پیش داریم. مطمئن باش افراد من نجس نیستند.»

6 祭司就拿圣饼给他；因为在那里没有别样饼，只有更换新饼，从耶和华面前撤下来的陈设饼。 （

پس چون نان دیگری در دسترس نبود، کاهن به ناچار نان حضور را که از خیمهٔ عبادت برداشته و به جای آن نان تازه گذاشته بود، به داوود داد.

7 当日有扫罗的一个臣子留在耶和华面前。他名叫多益，是以东人，作扫罗的司牧长。）

(برحسب اتفاق، همان روز دوآغ ادومی رئیس چوپانان شائول، برای انجام مراسم تطهیر در آنجا بود.)

8 大卫问亚希米勒说：“你手下有枪有刀没有？因为王的事甚急，连刀剑器械我都没有带。”

داوود از اخیملک پرسید: «آیا شمشیر یا نیزه داری؟ این مأموریت آنقدر فوری بود که من فراموش کردم اسلحه‌ای بردارم!»

9 祭司说：“你在以拉谷杀非利士人歌利亚的那刀在这里，裹在布中，放在以弗得后边，你要就可以拿去；除此以外，再没有别的。”大卫说：“这刀没有可比的！求你给我。”

کاهن پاسخ داد: «شمشیر جُلیاتِ فلسطینی اینجاست. همان کسی که تو او را در درهٔ ایلاه از پای درآوردی. آن شمشیر را در پارچه‌ای پیچیده‌ام و پشت ایفود گذاشته‌ام. اگر می‌خواهی آن را بردار، چون غیر از آن چیزی در اینجا نیست.» داوود گفت: «شمشیری بهتر از آن نیست! آن را به من بده.»

10 那日大卫起来，躲避扫罗，逃到迦特王亚吉那里。

داوود همان روز از آنجا نزد اخیش، پادشاه جت رفت تا از دست شائول در امان باشد.

11 亚吉的臣仆对亚吉说：“这不是以色列国王大卫吗？那里的妇女跳舞唱和，不是指着他说‘扫罗杀死千千，大卫杀死万万’吗？”

مأموران اخیش به او گفتند: «آیا این شخص همان داوود، رهبر اسرائیل نیست که مردم رقص‌کنان به استقبالش آمده، می‌گفتند: شائول هزاران نفر را کشته است، ولی داوود ده‌ها هزار نفر را؟»

12 大卫将这话放在心里，甚惧怕迦特王亚吉，

داوود با شنیدن این سخن به فکر فرو رفت و از اَخیش پادشاه جَت ترسید.

13 就在众人面前改变了寻常的举动，在他们手下假装疯癫，在城门的门扇上胡写乱画，使唾沫流在胡子上。

پس خود را به دیوانگی زد. او روی درها خط می‌کشید و آب دهانش را روی ریش خود می‌ریخت،

14 亚吉对臣仆说：“你们看，这人是疯子。为什么带他到我这里来呢？

تا اینکه بالاخره اخیش به مأمورانش گفت: «این دیوانه را چرا نزد من آورده‌اید؟ دیوانه کم داشتیم که این یکی را هم دعوت کردید میهمان من بشود؟»

15 我岂缺少疯子，你们带这人来在我面前疯癫吗？这人岂可进我的家呢？”