< 詩篇 88 >

1 詠【哀怨歌】 科辣黑子孫的詩歌,交於樂官,悲調歌唱。 上主,我的天主,我白天禱告,我黑夜在您的面前哀號。
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 願我的祈禱上前達您前,求您側耳聽我的呼喊。
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
3 因我的心靈飽受災難,我的性命已臨近陰間; (Sheol h7585)
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 我已被列在進入墳墓的人中,我已變成與無氣力的人相同。
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 我的床榻舖在死人的中間,與葬於墳墓者的屍身作伴,您已不再記念他們,您已不再照顧他們。
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 您把我放在極深的坑間,您把我置於黑暗和深淵。
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 您的忿怒氣燄重壓著我,您的大浪巨濤苦害著我。
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 您叫我的知己離我遠去,您使我被他們痛恨厭惡;我受他們拘留不得外出。
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 我的眼睛痛苦而憔悴,上主,我天天在呼號著您,也把我的雙手向您舉起。
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 難道您還要給死人發顯奇跡,或是去世的人會起來稱謝您?
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 難道在墳墓裏還有人稱述您的仁慈,或者在陰府內還有人宣揚您的信義?
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 難道在幽暗處能有人明瞭您的奇蹟?或者在遺忘區還有人曉得您的正義?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 但是上主,我現今呼號您,我的祈禱早晨上達於您;
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 上主,您為什麼捨棄了我的靈魂?又為什麼向我掩起了您的慈容?
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 我自幼受苦,幾乎死去,受您的威嚇,萬分恐懼;
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 您的盛怒將我淹沒,您的威嚇使我死掉,
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 像水一樣常環繞著我,由四周齊來緊圍著我。
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 您使親友同伴將我離棄,黑暗成了我的家人知己。
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

< 詩篇 88 >