< 詩篇 87 >
1 詠【萬民的母親熙雍】 科辣黑子孫的詩歌。 上主喜愛自己的宮殿,是建在一切的聖山。
Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй-нахша: — Униң ули болса муқәддәс тағлардидур.
Пәрвәрдигар Зионниң дәрвазилирини сөйиду, Яқупниң барлиқ макан-җайлиридинму әвзәл көриду;
3 天主的聖城!人們論到您,曾經說了許多光榮的事; (休止)
Сениң шәривиңгә улуқ ишлар ейтилмақта, и Худаниң шәһири! (Селаһ)
4 我要將辣哈布和巴比倫,列於認識我者的人群中:連培勒舍特、提洛和雇民,這些人都是在您那裏出生。
«Мени тонуп билгәнләр арисида Раһаб билән Бабилни тилға алимән; Мана Филистийә, Тур билән Ефиопийә; Мана бу адәм шу йәрдә туғулған» — дәймән.
5 論到熙雍,人要稱她為母親,人人都是在她那裏出生;至高者要親自使她堅。
Бәрһәқ, Зион тоғрилиқ шундақ ейтилиду: — «Бу адәм, паланчи-покунчи униңда туғулған, Һәммидин Алий Болғучиниң Өзи уни мустәһкәмләйду».
6 上主要在萬民戶籍上留名:這些人也都是在那裏出生。 (休止)
Хәлиқ-қовмларни хатирилигинидә Пәрвәрдигар: — «Бу киши бу йәрдә туғулған» — дәп алаһидә хатиригә йезип қойиду. (Селаһ)
Нахшичилар, уссулчилар шуни тәң ейтиду: — «Мениң барлиқ булақ-мәнбәлирим сениңдидур!»