< 詩篇 63 >
1 達味詩歌,作於飄流在猶大曠野時。 天主,您是我的天主,我急切祈求您;我的靈魂渴慕您,我的肉身切望您,我有如一塊乾旱涸竭的無水田地。
Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
2 我在聖殿裏瞻仰過您,為看到您的威能和您的光輝;
Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
3 您的慈愛比生命更為寶貴,我的唇舌要時常稱頌您。
For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
5 我的心靈好像飽享了膏脂,我要以歡愉的口唇讚美您。
Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
11 但是君王必要因天主而喜慶;凡以天主宣誓的人,必要自幸,因為說謊的口,必要瘖啞失聲。
Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.