< 詩篇 63 >
1 達味詩歌,作於飄流在猶大曠野時。 天主,您是我的天主,我急切祈求您;我的靈魂渴慕您,我的肉身切望您,我有如一塊乾旱涸竭的無水田地。
Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ. [Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea!
2 我在聖殿裏瞻仰過您,為看到您的威能和您的光輝;
In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.
3 您的慈愛比生命更為寶貴,我的唇舌要時常稱頌您。
Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.
Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas.
5 我的心靈好像飽享了膏脂,我要以歡愉的口唇讚美您。
Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.
Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.
Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.
Adhæsit anima mea post te; me suscepit dextera tua.
Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam: introibunt in inferiora terræ;
tradentur in manus gladii: partes vulpium erunt.
11 但是君王必要因天主而喜慶;凡以天主宣誓的人,必要自幸,因為說謊的口,必要瘖啞失聲。
Rex vero lætabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.]