詩篇 60

1 達味金詩，交與樂官。 約阿布歸來，在鹽谷殺了一萬二千人。 天主，你拋棄了我們，粉碎了我們！你曾發怒，今求你復興我們。

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гувалиқ нилупәри» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — (Давут Арам-Наһараим вә Арам-Зобаһдики Сурийәликләр билән җәң қилғанда, [униң сәрдари болған] Йоаб җәңгә қайта берип, «Шор вадиси»да Едомдикиләрдин он икки миң әскәрни қиличлиған чағда йезилған) И Худа, Сән бизни чәткә қақтиң; Бизни парә-парә қиливәттиң, Сән биздин рәнҗидиң; Әнди бизни йениңға қайтурғин!

2 你曾使大地震動，使地裂土崩，求你彌補裂縫，因它搖搖不定。

Сән зиминни тәвритип йеривәткән едиң; Әнди униң бөсүклирини сақайтқайсән; Чүнки у дәлдәңшип кәтти!

3 你使你的百姓遭受艱苦，使我們喝了麻醉的烈酒。

Сән Өз хәлқиңгә күлпәт-харлиқларни көргүздүң; Сән бизгә алақзадиликниң шарабини ичкүздүң.

4 然後你為敬愛你的人，豎起旗幟，為使他們閃避仇敵的弓矢；

Сән Өзүңдин әйминидиғанларға туғ тикләп бәргәнсән; У һәқиқәтни аян қилишқа көтирилиду. (Селаһ)

5 為叫你所愛的人，獲得救恩；求你以右手協助，垂允我們。

Өз сөйгәнлириң ниҗатлиқ тепиши үчүн, Оң қолуң билән қутқузғайсән, [Дуайимни] иҗабәт қилғайсән.

6 天主在自己的聖所說：「我要凱旋，將舍根分疆，將穌苛特的平原測量。

Худа Өз пак-муқәддәслигидә шундақ дегән: — «Мән тәнтәнә қилимән, Мән Шәкәм диярини бөлүп беримән, Суккот вадисини [тәқсим қилишқа] өлчәймән.

7 基肋阿得地屬於我，默納協地也屬於我；我的頭盔就是厄弗辣因，猶大成為我手中的權棍；

Гилеад Маңа мәнсуптур, Манассәһму Маңа мәнсуптур; Әфраим болса бешимдики дубулғамдур, Йәһуда Мениң әмир-пәрман чиқарғучимдур;

8 摩阿布是我的沐浴池，我向厄東投我的鞋隻，我還要戰勝培肋舍特。

Моаб Мениң жуюнуш җавурумдур; Едомға чоруғумни ташлаймән; Филистийә, Мениң сәвәвимдин тәнтәнә қилиңлар!»

9 誰弔領我進入堅城，誰領導我走進厄東？

Ким Мени бу мустәһкәм шәһәргә башлап кирәлисун? Ким Мени Едомға елип баралисун?

10 天主，莫非你已將我們拋棄，難道不率領我軍出擊？

И Худа, Сән бизни растинла чәткә қақтиңму? Қошунлиримиз билән биллә җәңгә чиқмамсән?

11 求你援助我們抵抗仇讎，因為人的援助盡是虛無。

Бизни зулумлардин қутулушқа ярдәмләшкәйсән, Чүнки инсанниң ярдими бекардур!

12 我們倚靠天主奮勇行事，祂必要，踐踏我們的仇敵。

Худа арқилиқ биз чоқум батурлуқ көрситимиз; Бизгә зулум қилғучиларни чәйлигүчи дәл У Өзидур!