詩篇 58

1 達味金詩，交與樂官。調寄「莫要毀壞」。 判官們！你們是否真正出言公平？世人們！你們是否照理審斷案情？

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи: — И қудрәт егилири, силәр һәқиқәтән адаләтни сөзләватамсиләр? И инсан балилири, адил һөкүм чиқирамсиләр?

2 可惜你們一心只想為非作惡，在地上你們的雙手只行宰割。

Яқ, силәр көңлүңләрдә яманлиқ тәйярлайсиләр; Йәр йүзидә өз қолуңлар билән қилидиған зораванлиқни өлчәватисиләр.

3 作惡者一離母胎，即背離正路；說謊者一出母腹，即走入歧途。

Рәзилләр анисиниң қосиғидила езип кетиду; Улар туғулупла йолдин адишип, ялған сөзләйду.

4 他們滿懷的毒素有如蛇毒；他們又像塞住耳朵的聾蝮，

Уларниң зәһири иланниң зәһиридур; Улар өз қулиқини пүтүк қилған гас кобра иландәк,

5 不聽巫士的言語，不隨靈妙的妖術。

Мәйли иланчилар шунчә чирайлиқ сеһирлисиму, У нәй авазиға қәтъий қулақ салмайду.

6 天主，求你把他們口中的牙齒搗爛，上主，求你把少壯獅子的牙床打斷。

И Худа, уларниң ағзидики чишлирини сундурувәткәйсән! Мошу яш ширларниң тоңкай чишлирини чеқивәткәйсән, и Пәрвәрдигар!

7 他們有如奔湍的急水流去，他們有如被踏的青草枯萎；

Улар еқип кәткән сулардәк өтүп кәткәй; Улар оқларни чәнләп атқанда, Оқлири учсиз болуп кәткәй!

8 他們有如蝸牛爬過溶化消失，又如流產的胎兒不得親見天日！

Қулулә йол маңғанда изи йоқилип кәткәндәк, Улар йоқап кәтсун; Аялниң чүшүп кәткән һамилисидәк, Улар күн көрмисун!

9 他們的鍋在未覺到荊火以前，願狂怒的烈風將他們全部吹散！

Қазан янтақларниң иссиғини сәзгичә, (Мәйли улар юмран пети, яки от туташқан болсун) У уларни тозутиветиду.

10 義人看見大仇己報時，必然喜樂，他要在惡人的血中洗自己的腳。

Һәққаний адәм [Худаниң] интиқамини көргәндә хошал болиду; Өз излирини рәзилләрниң қенида жуйиду.

11 如此，眾人都說：「義人果然獲得了好的報酬，世上確有執行審判的天主！

Шуңа адәмләр: «Дәрвәқә, һәққанийлар үчүн инъам бардур; Дәрвәқә йәр йүзидә һөкүм жүргүзгүчи бир Худа бардур» — дәйду.