詩篇 56

1 達味金詩，交與樂官。 天主，求你憐憫我，因為人要謀害我，時時處處有人欺壓我。

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Хилвәттики дуб дәрәқлиридики пахтәк» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күй (Филистийләр Гат шәһиридә уни әсиргә алғанда йезилған): — И Худа, маңа шәпқәт көрсәткәйсән, Чүнки инсанларниң нәпси йоғинап мени қоғлимақта; Күн бойи улар мән билән җәң қилип мени басмақта;

2 我的仇敵終日謀害我，攻擊我的人實在眾多。

Мени көзлигән рәқиплиримниң нәпси йоғинап күн бойи мени қоғлимақта; Маңа һәйвә қилип җәң қилғучилар интайин көптур!

3 至高者！恐惶侵襲我的時日，我只有全心仰賴你。

Мән қорққан күнүмдә, Мән Саңа тайинимән.

4 我全心倚賴天主，並歌頌祂的許諾；我決不怕血肉的人，對我要做什麼。

Мән сөз-каламини улуқ дәп мәдһийәләйдиған Худаға, Худағила тайинимән; Мән қорқмаймән; Наһайити бир әт егиси мени немә қилалисун?

5 他們終日破壞我的生活，千方百計地想加害於我；

Улар күн бойи сөзлиримни бурмилайду, Уларниң барлиқ ойи маңа зиянкәшлик қилиштур;

6 他們群集埋伏，窺伺我的行徑，他們等待時機，謀圖我的性命。

Улар топ болуп адәмни қәстилишип, йошуруниду; Пейимгә чүшүп, җенимни елишни күтиду.

7 天主，求你審判他們的罪行；求你在盛怒中將異民敉平。

[Гуна] билән гунани йепип қачса боламду? Ғәзивиң билән әлләрни йәргә урғайсән, и Худа!

8 我多次流離失所，你都知悉，我的眼淚聚在你皮囊裏；豈不是也寫在你的書卷內？

Мениң сәрсанлиқлиримни өзүң санап кәлгән; Көздин аққан яшлиримни тулумуңға топлап сақлиғайсән; Булар дәптириңдә пүтүклүк әмәсму?

9 我幾時呼號你，我的仇敵便退卻，從此我也全知道，天主常扶助我。

Шуниң билән мән Саңа нида қилған күндә, Дүшмәнлирим чекиниду; Мән шуни билдимки — Худа мән тәрәптидур!

10 我全心倚賴天主，歌頌祂的許諾；

Худани — Униң сөз-каламини улуқлаймән! Пәрвәрдигарни — Униң сөз-каламини улуқлаймән!

11 決不怕脆弱的人，對我要做什麼。

Худанила таянчим қилдим — Мән қорқмаймән, наһайити шу бир инсан мени немә қилалисун?

12 天主，我必遵守向你所許的願，我必要向你償還頌謝的祭獻。

Саңа қилған вәдилиримгә вапа қилимән, и Худа; Саңа тәшәккүр қурбанлиқлирини сунимән.

13 因為你救我脫離死亡，使我的腳免於跌仆，使我能在活人的光明中，在天主的面前行走。

Чүнки Сән җенимни өлүмдин қутулдурғансән; Сән путлиримни путлишиштин сақлимамсән? Шуниң билән мән Худаниң һозурида, тирикләр туридиған йоруқлуқта маңимән.