< 詩篇 56 >
1 達味金詩,交與樂官。 天主,求你憐憫我,因為人要謀害我,時時處處有人欺壓我。
Til songmeisteren, etter «Den mållause duva langt burte»; av David, ein miktam, då filistarane tok honom i Gat. Ver meg nådig, Gud, for menneskje vil sluka meg; heile dagen trengjer dei meg med strid.
Dei vil sluka meg dei som lurar på meg, heile dagen; for mange er dei som i stormod strider imot meg.
Den dagen då eg ottast, set eg mi lit til deg.
4 我全心倚賴天主,並歌頌祂的許諾;我決不怕血肉的人,對我要做什麼。
Ved Gud skal eg lova hans ord, til Gud set eg lit, eg ottast ikkje, kva skulde kjøt kunna gjera meg?
Heile dagen rengjer dei mine ord; alle deira tankar er imot meg til det som vondt er.
6 他們群集埋伏,窺伺我的行徑,他們等待時機,謀圖我的性命。
Dei slær seg saman, dei lurer, dei vaktar på mine stig, då dei trår etter livet mitt.
7 天主,求你審判他們的罪行;求你在盛怒中將異民敉平。
Skulde dei med sin vondskap koma seg undan? Gud, støyt folkeslag ned i vreide!
8 我多次流離失所,你都知悉,我的眼淚聚在你皮囊裏;豈不是也寫在你的書卷內?
Du hev talt kor ofte eg hev fare på flugt, mine tåror er gøymde i di flaska; stend dei ikkje i di bok?
9 我幾時呼號你,我的仇敵便退卻,從此我也全知道,天主常扶助我。
Då skal mine fiendar venda attende, den dagen eg ropar; det veit eg, at Gud er med meg.
Ved Gud skal eg lova ordet; ved Herren skal eg lova ordet.
Til Gud set eg lit, eg ottast ikkje; kva kann menneskje gjera meg?
12 天主,我必遵守向你所許的願,我必要向你償還頌謝的祭獻。
Gud, eg hev lovnader på meg til deg; eg vil løysa deim ut med takkoffer til deg.
13 因為你救我脫離死亡,使我的腳免於跌仆,使我能在活人的光明中,在天主的面前行走。
For du hev berga mi sjæl frå dauden, ja mine føter frå fall, so eg kann ferdast for Gud i ljoset åt dei livande.