< 詩篇 56 >
1 達味金詩,交與樂官。 天主,求你憐憫我,因為人要謀害我,時時處處有人欺壓我。
In finem, Pro populo, qui a Sanctis longe factus est, David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth. Miserere mei Deus, quoniam conculcavit me homo: tota die impugnans tribulavit me.
Conculcaverunt me inimici mei tota die: quoniam multi bellantes adversum me.
Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo.
4 我全心倚賴天主,並歌頌祂的許諾;我決不怕血肉的人,對我要做什麼。
In Deo laudabo sermones meos, in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro.
Tota die verba mea execrabantur: adversum me omnes cogitationes eorum, in malum.
6 他們群集埋伏,窺伺我的行徑,他們等待時機,謀圖我的性命。
Inhabitabunt et abscondent: ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam,
7 天主,求你審判他們的罪行;求你在盛怒中將異民敉平。
pro nihilo salvos facies illos: in ira populos confringes.
8 我多次流離失所,你都知悉,我的眼淚聚在你皮囊裏;豈不是也寫在你的書卷內?
Deus, vitam meam annunciavi tibi: posuisti lacrymas meas in conspectu tuo, Sicut et in promissione tua:
9 我幾時呼號你,我的仇敵便退卻,從此我也全知道,天主常扶助我。
tunc convertentur inimici mei retrorsum: In quacumque die invocavero te: ecce cognovi quoniam Deus meus es.
In Deo laudabo verbum, in Domino laudabo sermonem:
in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi homo.
12 天主,我必遵守向你所許的願,我必要向你償還頌謝的祭獻。
In me sunt Deus vota tua, quæ reddam, laudationes tibi.
13 因為你救我脫離死亡,使我的腳免於跌仆,使我能在活人的光明中,在天主的面前行走。
Quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu: ut placeam coram Deo in lumine viventium.