詩篇 53

1 達味訓誨歌，交與樂官，悲調。 愚妄的人心中說：「沒有天主，」他們都喪盡天良，恣意作惡。行善的人實在找不到一個。

Ang mangmang ay nagsabi sa puso niya, Walang Dios. Nangapahamak (sila) at nagsigawa ng kasuklamsuklam na kasamaan; walang gumawa ng mabuti.

2 天主由高天俯視世人的子孫，察看有無尋覓天主的明智人，

Tinunghan ng Dios ang mga anak ng mga tao mula sa langit, upang tignan kung may sinomang nakakaunawa, na humanap sa Dios.

3 人人都離棄了正道，趨向邪惡，沒有一人行善，實在沒有一個。

Bawa't isa sa kanila ay tumalikod: sila'y magkakasamang naging mahahalay; walang gumawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.

4 那些作姦犯科的人，吞我民如食饅頭；總不呼求天主的人，豈不是愚蠢糊塗？

Wala bang kaalaman ang mga manggagawa ng kasamaan? na siyang kumakain ng aking bayan na tila kumakain ng tinapay, at hindi nagsisitawag sa Dios.

5 在不應驚慌之處，他們反倒驚惶發呆；因為天主分散了那圍攻你者的骨骸，他們必將蒙羞，因天主已把他們捨棄。

Doo'y nangapasa malaking katakutan (sila) na hindi kinaroroonan ng takot: sapagka't pinangalat ng Dios ang mga buto niya na humahantong laban sa iyo; iyong inilagay (sila) sa kahihiyan, sapagka't itinakuwil (sila) ng Dios.

6 唯願以色列人的救援來自熙雍！天主若將自己的民族命運變更，雅各伯必將喜慶，以色列必將歡騰。

Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay lumabas sa Sion. Pagka ibabalik ng Dios ang nangabihag ng kaniyang bayan, magagalak nga ang Jacob at matutuwa ang Israel.