< 詩篇 48 >

1 科辣黑後裔的詩歌。 在我們天主的城池中,上主至大,應受到讚頌。
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Улуқдур Пәрвәрдигар, Худайимизниң шәһиридә, Униң муқәддәслиги турған тағда, У зор мәдһийәләргә лайиқтур!
2 祂的聖山巍峨高聳,是普世的歡喜,北方中心熙雍聖山,是大王的城邑。
Егизлигидин көркәм, Зион теғи, Пүткүл җаһанниң хурсәнлигидур; Шималий тәрәплири гөзәлдур, Бүйүк падишаниң шәһиридур!
3 天主居於堡壘的中央,顯自己為穩固的保障。
Худа қорғанлирида туриду, Бу йәрдә У егиз панаһгаһ дәп тонулиду;
4 請看,眾王紛紛相聚,他們蜂擁走向前去,
Мана, падишалар жиғилди, Улар шәһәрни бесип өтүп, җәм болди.
5 他們一見,驚魂喪膽,張惶失措,抱頭鼠竄。
[Шәһәрни] көрүпла улар алақзадә болди; Дәккә-дүккигә чүшүп бәдәр қечишти.
6 他們在那裡惶懼恐怖,苦痛有如臨盆的孕婦;
У йәрдә уларни титрәк басти, Толғақ йегән аялдәк улар азапланди;
7 好像塔爾史士的船隻,為強烈的東風所襲擊。
Сән Таршиштики кемиләрни шәриқ шамили билән вәйран қиливәттиң.
8 在萬軍上主的城裏,即我們天主的城堡,我們所見正如所聞:天主必使城堡永固。
Қулиқимиз аңлиғанни, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң шәһиридә, Худайимизниң шәһиридә, Биз һазир өз көзимиз билән шундақ көрдуқ; Худа мәңгүгә уни мустәһкәм қилиду. (Селаһ)
9 天主,我們在你的殿裏,沉思默念著你的仁慈。
Биз сениң муқәддәс ибадәтханаң ичидә туруп, и Худа, Өзгәрмәс муһәббитиңни сеғиндуқ.
10 天主,你的名號遠達地極,你受的讚美亦應該如此。你的右手全充滿了正義,
Намиңға лайиқтур, Җаһанниң чәт-чәтлиригичә йәткүзүлгән мәдһийилириң, и Худа; Сениң оң қолуң һәққанийлиқ билән толған.
11 願熙雍山因你的公正而喜樂;猶大女子也要因此歡欣踴躍。
Сениң адил һөкүмлириңдин, Зион теғи шатланғай! Йәһуда қизлири хошал болғай!
12 你們環繞熙雍巡遊,你們數點她的城樓,
Зион теғини айлинип меңип, Әтрапида сәйли қилиңлар; Униң мунарлирини санап беқиңлар;
13 觀察她的城廓,巡視她的碉堡,是為叫你們向後代子孫陳述:
Кейинки әвлатқа уни баян қилиш үчүн, Сепил-истиһкамлирини көңүл қоюп күзитиңлар, Қорғанлирини көздин кәчүрүңлар.
14 天主的確是偉大的天主,也永遠是我們的天主,始終領導我們的天主。
Чүнки бу Худа әбәдил-әбәт бизниң Худайимиздур; У өмүрвайәт бизниң йетәкчимиз болиду!

< 詩篇 48 >