< 詩篇 47 >
1 科辣黑後裔的詩歌,交與樂官。 萬民,你們要鼓掌歡騰,要向天主歡呼祝慶!
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Ey bütün xalqlar, əl çalın, Cuşa gəlib Allaha nida edin!
2 上主至大至尊,可敬可畏,祂是統宇宙的偉大君主。
Haqq-Taala Rəbb necə də zəhmlidir, Bütün yer üzünün böyük Padşahıdır!
Onun sayəsində xalqlar bizə tabe olub, O, ümmətləri ayaqlarımızın altına salıb.
4 祂為我們選定了我們的基業,即祂所鍾愛的雅各伯的光彩。
Sevdiyi Yaqubun fəxri olan torpağı Bizə mülk etmək üçün seçdi. (Sela)
5 天主上升,有歡呼聲護送,上主騰空,有號角聲相從。
Allah nida ilə ucaldı, Rəbb şeypur səsi ilə yüksəldi.
6 你們應歌頌,歌頌我們的天主,你們應歌頌,歌頌我們的君王。
Tərənnüm edin Allahı, tərənnüm edin! Tərənnüm edin Padşahımızı, tərənnüm edin!
Çünki Allah bütün yer üzünün Padşahıdır, Onu ilahilərlə tərənnüm edin.
Allah Öz müqəddəs taxtında əyləşir, Allah millətlərə padşahlıq edir.
9 萬民的王侯聚起來,要作亞巴郎天主的子民;因為大地的權貴,盡屬於天主,唯有天主至高至尊。
İbrahimin Allahının xalqı ilə bir yerdə olmaq üçün Xalqların əsilzadələri yığılır, Çünki yer üzünün sipərləri Allahındır. O nə qədər ucadır!