詩篇 46

1 科辣黑後裔的詩歌，交與樂官，女聲高音。 天主是我們的救助和力量，天主是患難中最易尋到的保障。

Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Пак қизлар үчүн» дегән аһаңда оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Худа панаһгаһимиз вә қудритимиздур; Күлпәтләр чүшкән һаман һазир болидиған бир ярдәмчидур.

2 因此，縱使地動山崩，墮入海心，我們也決不會疑懼橫生；

Шуңа йәр-зимин өңтүрүлүп, тағлар гүмүрүлүп деңиз тәглиригә чүшүп кәтсиму, Униң долқунлири шавқунлинип қайнам болсиму, Өркәшлири билән тағлар силкинип кәтсиму, Қорқмаймиз. (Селаһ)

3 海濤儘管洶湧翻騰，山岳儘管因浪震動：我們同在的是萬軍的天主，雅各伯的天主是我們的保護。

4 河流要使天主的城邑歡樂，即至高者所住的至聖居所，

Худаниң шәһирини — Йәни Һәммидин Алий Болғучи маканлашқан муқәддәс җайни, Хурсән қилидиған еқинлири шахлиған бир дәрия бардур.

5 天主定居其中，此城決不動搖；清晨曙光一現，天主即加扶牢。

Худа униң оттурисидидур; У йәр һәргиз тәвримәйду; Худа таң етиш биләнла униңға ярдәмгә келиду.

6 異民儘管擾亂，萬邦儘管騷動，天主一發鳴聲，大地即刻消溶。

[Барлиқ] әлләр қайнап, падишалиқлар титрәп кәтти; У авазини қоювәткән һаман, Йәр ерип кетиду.

7 與我們同在的是萬軍的上主，雅各伯的天主是我們的保護。

Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар биз билән биллә; Яқупниң Худаси егиз қорғинимиздур! (Селаһ)

8 請你們前來觀看上主的作為，看祂在地上所行的驚人事蹟：

Келиңлар, Пәрвәрдигарниң қилғанлирини көрүңлар! У йәр йүзидә қилған карамәт вәйранчилиқларни көрүңлар!

9 祂消滅戰爭直達地極，祂斷弓毀矛，燒甲焚盔。

У, җаһанниң у четигичә болған урушларни тохтитиду; У оқяларни сундуриду, Нәйзиләрни оштуветиду, Җәң һарвулирини отта көйдүриветиду.

10 你們要停手！應承認我是天主，是萬民的至尊，是大地的上主。

У: «Тохташ, мениң Худа екәнлигимни билип қоюш! Мән пүткүл әлләр арисида улуқлинимән; Мән йәр йүзидә “бүйүк” дәп қарилимән» — дәйду.

11 與我們同在的，是萬軍的上主，雅各伯的天主是我們的保護。

Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар биз билән биллә, Яқупниң Худаси бизниң егиз қорғинимиздур!