詩篇 44

1 科辣黑後裔的訓誨歌，交與樂官。 天主，我們親耳聽見過，祖先也給我們述說過：昔日在他們那一時代，你手所行的偉業。

برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

2 你為栽培他們，手驅散外人，你為發展他們，曾親自磨難異民。

تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

3 的確，他們佔領了那地，並非靠著自己的刀劍，他們獲得了勝利，並非靠著自己的臂腕；完全是賴著你的右手和你的腕能，並你儀容的光輝，因為你喜愛他們。

قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

4 你是我的天主，我的君王，是你使雅各伯打了勝仗。

ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

5 仰仗著你，我們克勝了我們的對頭，因你的名，我們踐踏了我們的仇讎。

ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

6 因我從未依恃過我的弓箭，拯救我的，也不是我的刀劍，

امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

7 而是你救我們脫離我們的對頭，是你使痛恨我們的人都蒙羞受辱。

زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

8 我們時時以天主而自豪，永永遠遠歌頌你的名號。

برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

9 然而現今你拋棄我們，使我們蒙羞受辱，你也不再與我們的軍隊，一同出征為伍；

اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

10 反而使我們在敵人，前轉身敗走，讓那些恨我們的人，劫奪俘虜。

تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

11 你使我們有如待宰的羔羊，你使我們漂流而逃亡異邦；

ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

12 你將你的子民賤價出售，你由售價並未獲財。

تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

13 你使我們遭受鄰邦的侮辱，四周人民對我們諷刺咒詛；

ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

14 你使我們成了異族的話柄，外邦人都向我們搖頭熱諷。

ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

15 我的恥辱終日擺在我的眼前，羞愧也常籠罩著我的臉面：

از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

16 因我聽到侮慢與欺凌者的聲音，又面臨仇敵和尋隙報復的人民。

از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

17 我們雖然從未把你忘記，從來沒有違背過你的盟約，但我們身受了這一切災禍。

این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

18 我們的心志從來沒有萎靡退縮，我們的腳步也未偏離你的正道；

نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

19 但你竟將我們拋棄在野犬的邊界，以死亡的陰影把我們遮蓋。

با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

20 如果我們忘卻了我們天主的聖名，並舉起我們的手朝向外邦的神明：

اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

21 難道天主究查不出這事？因為祂洞悉人心的隱密。

آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

22 我們卻是為了你，時常受傷受戕，他們竟將我們視作待宰的群羊。

تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

23 醒來！我主，你為什麼依舊沉睡？起來！你不要永遠把我們拋棄。

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

24 你為什麼掩起你的慈顏，不顧我們的痛苦和辛酸？

چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

25 請看，我們的靈魂已俯伏在灰間，我們的身體已緊貼於地面。

اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

26 求你站起來，援助我們，因你的慈愛，拯救我們。

برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!