詩篇 44
1 科辣黑後裔的訓誨歌，交與樂官。 天主，我們親耳聽見過，祖先也給我們述說過：昔日在他們那一時代，你手所行的偉業。
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 你為栽培他們，手驅散外人，你為發展他們，曾親自磨難異民。
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 的確，他們佔領了那地，並非靠著自己的刀劍，他們獲得了勝利，並非靠著自己的臂腕；完全是賴著你的右手和你的腕能，並你儀容的光輝，因為你喜愛他們。
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 你是我的天主，我的君王，是你使雅各伯打了勝仗。
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 仰仗著你，我們克勝了我們的對頭，因你的名，我們踐踏了我們的仇讎。
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 因我從未依恃過我的弓箭，拯救我的，也不是我的刀劍，
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 而是你救我們脫離我們的對頭，是你使痛恨我們的人都蒙羞受辱。
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 我們時時以天主而自豪，永永遠遠歌頌你的名號。
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 然而現今你拋棄我們，使我們蒙羞受辱，你也不再與我們的軍隊，一同出征為伍；
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 反而使我們在敵人，前轉身敗走，讓那些恨我們的人，劫奪俘虜。
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 你使我們有如待宰的羔羊，你使我們漂流而逃亡異邦；
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 你將你的子民賤價出售，你由售價並未獲財。
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 你使我們遭受鄰邦的侮辱，四周人民對我們諷刺咒詛；
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 你使我們成了異族的話柄，外邦人都向我們搖頭熱諷。
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 我的恥辱終日擺在我的眼前，羞愧也常籠罩著我的臉面：
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 因我聽到侮慢與欺凌者的聲音，又面臨仇敵和尋隙報復的人民。
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 我們雖然從未把你忘記，從來沒有違背過你的盟約，但我們身受了這一切災禍。
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 我們的心志從來沒有萎靡退縮，我們的腳步也未偏離你的正道；
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 但你竟將我們拋棄在野犬的邊界，以死亡的陰影把我們遮蓋。
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 如果我們忘卻了我們天主的聖名，並舉起我們的手朝向外邦的神明：
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 難道天主究查不出這事？因為祂洞悉人心的隱密。
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 我們卻是為了你，時常受傷受戕，他們竟將我們視作待宰的群羊。
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 醒來！我主，你為什麼依舊沉睡？起來！你不要永遠把我們拋棄。
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 你為什麼掩起你的慈顏，不顧我們的痛苦和辛酸？
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 請看，我們的靈魂已俯伏在灰間，我們的身體已緊貼於地面。
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 求你站起來，援助我們，因你的慈愛，拯救我們。
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
